6 दाऊदं अबीशैयात धाल, “बिक्रीया काय् शेबां झीत अब्शालोमं स्वयाः नं अप्वः दुःख बी थें च्वं। छं जि सिपाइँत ब्वना यंकाः वयात लिनायंकी मखुसा व पखाः दुगु शहरय् थ्यन धाःसा व झीपाखें बिस्युं वनी।”
अले अरामीत बिस्युं वनाच्वंगु खनाः अम्मोनीत अबीशैया न्ह्यःनं बिस्युं वनाः शहर दुने दुहां वन। अनंलि योआब अम्मोनीतलिसें लडाइँ यायेगु त्वःताः यरूशलेमय् लिहां वल।
उरियाहं लिसः बिल, “इस्राएल, यहूदा व सनू पालय् हे दु अले जिमि सेनापति योआब व छःपिं जिमि प्रभुया मनूत नं चकंगु ख्यलय् पाल ग्वयाच्वंगु दु। जि जक नयेत्वने यायेत व कलाःनापं द्यनेत छेँ वनेगु ला? जिं छःपिनिगु जीवनया नामं पाफयाः धाये, जिं अथे याये फइ मखु।”
तर व मनुखं लिसः बिल, “छिं जितः द्वःछि कुचा वहः ब्यूसां नं जिं जुजुया काय्या विरोधय् थःगु ल्हाः ल्ह्वने फइ मखु। छाय्धाःसा जुजुं छि, अबीशै व इत्तैयात थथे आज्ञा ब्यूगु जिं न्यनागु दु, ‘सुनां व ल्याय्म्हम्ह अब्शालोमयात नापलाइ जिगु कारणं वयात स्याये मते।’
अनंलि वं थः सिपाइँतय्त स्वब्वः थल। स्वब्वय् छब्व योआबया अधीनय्, स्वब्वय् छब्व सरूयाहया काय् योआबया किजा अबीशैया अधीनय्, व स्वब्वय् छब्व गित्ती इत्तैया अधीनय् तयाः छ्वल। जुजुं सिपाइँतय्त धाल, “जि नं छिपिंनापं लडाइँलय् वने।”
आः याकनं झासँ थः मनूतय्त हपाः बियादिसँ। छुं जुयाः छिसं थथे मयात धाःसा जिं परमप्रभुया नामं पाफयाः धाये, थौं बहनि तक छम्ह नं छिनापं दइ मखु। अले थ्व छिगु जीवनय् वइगु दक्वसिबय् तःधंगु विपत्ति जुइ।”
सरूयाहया स्वम्ह काय्पिं, योआब, अबीशै व असाहेल अन हे दु। असाहेल ख्यलय् ब्वाँय् वनेगुलिं चल्ला थें हे ब्वाँय् वनेफुम्ह खः।
उबलय् सरूयाहया काय् अबीशै दाऊदयात ग्वाहालि यायेत वल। वं व पलिश्तीयात कय्काः स्यात। अनंलि दाऊदया मनूतय्सं इस्राएलया जः हे तनावनी धकाः ग्यानाः दाऊद इपिं नापं लडाइँलय् गुबलें वनी मखु धकाः वयागु न्ह्यःने पाफल।
सरूयाहया काय् योआबया किजा अबीशै उपिं स्विम्हय्सिया नायः खः। छकः वं भालां स्वसःम्हय्सित स्यात, उकिं व उपिं स्वम्ह थें हे नांजाःम्ह मनू जुल।
अथे हे गिबोनया लडाइँलय् अबनेरं इमि किजा असाहेलयात स्याःगुलिं योआब व वया किजा अबीशैनं अबनेरयात स्याःगु खः।
जि अभिषेक जूम्ह जुजु जूसां सरूयाहया थुपिं दयामदुपिं काय्पिनि न्ह्यःने जि बमलाःम्ह व शक्ति मदुम्ह जूगु दु। इपिं जिगु निंतिं तसकं हे बल्लाःपिं खः। परमप्रभुं मभिंगु ज्या याइपिन्त उकिया पाय्छिगु लिच्वः बियादीमा।”
जुजुं इमित धाल, “जिम्ह भारदारतनापं यंकि, जिम्ह काय् सोलोमनयात जिगु थःगु हे खच्चर गय्काः गीहोन बुंगाःचाय् यंकि।
योआबया किजा अबीशै उपिं स्विम्हय्सिया नायः खः। छकः वं भालां स्वसःम्हय्सित स्यात अले थुकथं व उपिं स्वम्ह थें हे नांजाःम्ह मनू जुल।
सरूयाहया काय् कप्तान अबीशैनं एदोमीतय्त चियागु ब्यासिइ बुकल। अले वं झिंच्याद्वःम्ह एदोमीतय्त स्यात।
यहूदाया मनूतय्सं थथे धाइ, झीपिं थन छाय् सुम्क च्वंच्वनागु? छथाय् मुनेनु। झीपिं छचाःखेरं पःखाः ग्वयातःगु शहरय् दुहां वनेनु, अले अन नाश जुयेनु। छाय्धाःसा परमप्रभु झी परमेश्वरं झी नाश जुइ धकाः धयादीगु दु। अले त्वनेत झीत बिख दुगु लः बियादीगु दु। छाय्धाःसा झीसं वय्कःया विरोधय् पाप यानागु दु।
गुगुं नं देशय् थःथवय् हे ल्वापु जुल धाःसा व देश स्यनावनी।
दाऊदं हित्ती अहीमेलेक व योआबया किजा सरूयाहया काय् अबीशैपाखे स्वयाः धाल, “शाऊलया छाउनी दुने जिनापं सु वनेगु?” अबीशैनं लिसः बिल, “जि वने।”