22 अबनेरं हाकनं “जितः लिइगु त्वःति” धकाः ख्याच्वः बिल। वं धाल, “जिं छन्त गथे यानाः स्यायेगु? छिमि दाजु योआबयात जिं गुकथं ख्वाः क्यनेगु?”
अबनेरं धाल, “जवं कि खवं वनाः ल्याय्म्हपिं मध्ये छम्हय्सित ज्वनाः वयात हमला यानाः वयाके दुगु ल्वाभः लाकाः का।” तर असाहेलं वयात लित्तुलियेगु मत्वःतू।
अबनेर हेबोनय् लिहां वःबलय् योआबं वलिसें सुं मदुथाय् खँ ल्हायेगु त्वह चिनाः मू ध्वाखाया लिक्क यंकल। अले वं थःकिजा असाहेल स्याःगुया बदला कायेत अबनेरयात चुपिं प्वाथय् सुयाः स्यानाबिल।
न्ह्याक्व न्वाःसां मह्यूपिं मनूत न्ह्याक्व पनेत स्वःसां छन्हु आकाझाकां नाश जुयावनी।
छु द हे दु वयागु नां छुइकल, अले मनूत सु खः धकाः थुइ हे धुंकल। थः स्वयाः बल्लाःम्हय्सित सुनानं विरोध याये फइ मखु।
शाऊलं मीकलयात धाल, “छं छाय् जितः मखुगु खँ ल्हानागु? जि शत्रुयात छाय् याउँक हे बिसिके छ्वयागु?” मीकलं लिसः बिल, “वं जितः बिसिके मछ्वसा छन्त स्याये धकाः ख्याच्वः बिल।”