30 मपीबोशेतं धाल, “वं हे फुक्क कायेमा, छाय्धाःसा छि याउँक छेँय् थ्यंकः झाल।”
हे जोनाथन, जिमि किजा, छंगु निंतिं जिं विलाप याये, छ जिगु निंतिं तसकं यःम्ह व माया वंम्ह खः। छंगु माया जिगु निंतिं तसकं अजू चायापुसे च्वं, छंगु माया मिसातय्गु स्वयाः नं बांलाः।”
अले इमिसं जुजुया घरानायात खुसि छिनाः उखेपाखे यंकल अले इपिं सकसिनं जुजुया आज्ञा कथं यायेत सकलें मानय् जुल। अले गेराया काय् शिमी खुसि छिनावनाः जुजुया न्ह्यःने भ्वसुल,
जुजुं लिसः बिल, “फेतु, जिं पक्का याये धुन, छ व सीबां निम्हय्सिनं बुँ इनाका।”
गिलादी बर्जिल्लै नं रोगलीमं क्वय् क्वहां वल, अले जुजुयात यर्दन छिकेत ग्वाहालि यायेत जुजुयाथाय् वल।
अनंलि दाऊदं शाऊलया च्यः सीबायात सःतके छ्वयाः वयात थथे आज्ञा बिल, “छिमि मालिकया छय्यात जिं शाऊल व वया घरानाया फुक्क सम्पत्ति बियागु दु।
न्ह्याथे हे जूसां जिं जिगु च्यूताः तये मखु, अले परमेश्वरं यानादीगु दया मायायागु भिंगु खँ न्यंका जुयाः प्रभु येशूं बियादीगु ज्या जक पूवंके दःसा गाः।”
अय्जूगुलिं जि छुकी नं लज्या चाये माली मखु धकाः जितः आशा व भरोसा दु। अले न्ह्याबलें थें जि आः नं ग्याये मखु, सीसां म्वाःसां जिगुपाखें ख्रीष्टयागु नां जक तःधना च्वंसां जितः गाः।