23 अनंलि जुजुं शिमीयात धाल, “आः छ सी मखुत।” अनंलि जुजुं पाफयाः थ्व खँ क्वःछित।
तर जुजुं धाल, “अय् सरूयाहया काय्पिं, छिमित जिनापं छु मतलब? परमप्रभुं हे वयात दाऊदयात सराः ब्यु धकाः धाःगु खःसा सुनां वयात पनेगु?”
अले शाऊलया छय् मपीबोशेत नं जुजुयात नापलायेत क्वय् क्वहां वल। जुजुं यरूशलेम त्वःता वंगु दिनंनिसें लिहां मवतले, मपीबोशेतं न तुति सिल, न दाह्री चाल, न थःम्हं फिनातःगु लं हे हिल।
गुखुन्हु शहर त्वःताः किद्रोन खुसिचा छिनावनी उखुन्हु छ सी। अथे याःसा छंगु हिया दोष छंगु हे छेनय् लाइ।”
अले जुजुं बनायाहयात आज्ञा बिल। व पिहां वन, अले वं शिमीयात कय्काः स्यात। थुकथं राज्यया फुक्क अधिकार सोलोमनया ल्हातय् वल।
मनूतय्सं थः स्वयाः तःधंम्हय्सिगु नामय् पा फइ। अले थःगु द्वंबिद्वं नं भिंकी।
तर शाऊलं धाल, “थौं छम्ह नं स्यायेगु जुइ मखु छाय्धाःसा थौंयागु न्हिइ परमप्रभुं इस्राएलीतय्त बचय् यानादी।”
शाऊलं पाफयाः धाल, “धात्थें परमप्रभुया म्वाःम्ह खः थें, अथे यानाः छंगु जीवनय् छुं नं विपत्ति वइ मखु।”
दाऊदं धाल, “छु छं जितः इमिथाय् ब्वनायंके फु ला?” वं धाल, “छिं जितः स्याये मखु अले जिमि मालिकया ल्हातय् लःल्हाये मखु धकाः परमेश्वरया न्ह्यःने पाफयाः धयादिसँ। अले तिनि जिं छितः लँ क्यनाः इमिथाय् थ्यंकाबी।”