16 हूशैनं धाल, “आः याकनं यानादिसँ! छि मरुभूमिया सिथय् चा मछ्यासे याकनं खुसि पुलाहुँ, मखुसा जुजु व वय्कःया मनूत शत्रुतय्गु ल्हातय् लाइन वा इमिसं स्याइगु भय दु धकाः जुजुयाथाय् खबर छ्वयादिसँ।”
दाऊदं यरूशलेमय् थःनापं दुपिं भारदारतय्त धाल, “झीपिं अब्शालोमपाखें बिस्युं वनेमाःगु खःसा थथें हे वनेमाल। मखुसा व याकनं थन वइ अले शहरय् च्वंपिं सुं नं बचय् जुइ मखु।”
स्वयादिसँ, छपाखें खबर मवतले जि मरुभूमिया खुसि छीगु थासय् पियाच्वनाच्वने।”
छं सि हे स्यू नि सादोक व अबियाथार पुजाहारीत छनापं दइ। जुजुया लाय्कुलिइ छु छु खँ छं न्यनी व फुक्क निम्हय्सित धयाब्यु।
“आहा! झीसं मनंतुना थें झीत दत” धकाः इमित धाय्केबियादी मते। “झीसं वयात म्वाःम्वाकं नुनेधुन” धकाः इमित धाय्केबियादी मते।
ग्वःफय् व वाफसं बिस्युं वनाः थःगु बासय् च्वनेगु खः।
जितः महीपिन्सं जितः न्हिच्छि हे लिनाच्वन। गुलिं गुलिंसिनं ला घमण्ड यानाः हय्क्कायेत नं स्वयाच्वन।
वय्कलं जिगु निंतिं स्वर्गं ग्वाहालि छ्वयाहयादी, अले जितः बचय् यानादी। वय्कलं जितः लित्तुलिनाजूपिन्त बुकाछ्वयादी। सेला वय्कलं गुब्सं मफुइगु थःगु दया माया व वय्कः विश्वास याये बहःम्ह खः धकाः क्यनादी।
थथे सीपिं म्वाना वये धुंकाः अले सी माःनिपिं सीम्वाःपिं जुइ धुंकाः धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु खँ पूवनी – “मृत्यु नाश जुयावन, त्याःपिं हानं बुइ मखुत।”
थ्व संसारय् झीपिं म्वाना च्वंतले झीत तसकं दुःखकष्ट जुया च्वनीगुलिं झीगु मन ख्वः। अथे धकाः झीपिं सीत आय्बुयाच्वनागु मखु, बरु स्वर्गय् च्वंगु न्हूगु म्ह फीत आय्बुयाच्वनागु खः।
ई सितिं छ्वये मते, याकनं या।” अले वं तीरत कयाः थः मालिकयाथाय् तुं लिहां वल।