16 अनंलि दाऊदया पासा अरकी हूशैनं अब्शालोमयात नापलात, अले वं धाल, “जुजुया जय जुइमा! जुजुया जय जुइमा!”
दाऊद डाँडाया च्वकाय् थ्यंकः वल। व परमेश्वरयात आराधना याइगु थाय् खः, अले अरकी हूशैनं थःगु लं खुनाः छेनय् धू तयाः दाऊदयात नापलायेत वःगु खः।
अय्नं छ शहरय् लिहां वनाः अब्शालोमयात ‘जि छःपिनि दास जुये। आः तक ला जि छःपिनि अबुया दास हे खनि, तर आः जि छपिनि दास जुइ’ धाल धाःसा, अहीतोपेलया सल्लायात स्यंकेत छं जितः ग्वाहालि याये फइ।
अथे जुयाः दाऊदया पासा हूशै शहरय् दुहां वल। उबलय् हे अब्शालोम नं यरूशलेमय् थ्यंकः वल।
वं थौं क्वय् वनाः यक्व द्वहंत व ल्ह्वंपिं द्वहंचात व फैत बलि छाःगु दु। वं जुजु दाऊदया फुक्क काय्पिं, सेनापतित व अबियाथार पुजाहारीयात भ्वय् सःतूगु दु। आः थुबलय् हे इपिं वनापं च्वनाः भ्वय् नयाच्वंगु दु अले ‘जुजु अदोनियाह ताःई म्वायेमा’ धकाः हालाच्वंगु दु।
अन पुजाहारी सादोक व अगमवक्ता नातानं वयात इस्राएलया जुजु अभिषेक यायेमाः। फैया नेकू पु, अले थथे धकाः तःसलं हा, ‘जुजु सोलोमन ताःई तक म्वानाच्वनेमा।’
नातानया काय् अजर्याह – जिल्लायापिं बडा-हाकिमतय् हाकिम। नातानया काय् जाबूद – पुजाहारी व जुजुयात सल्लाह बीम्ह।
अले यहोयादां योआश, जुजुया काय्यात पिने हयाः श्रीपेच पुइकाबिल। अले वं वयात बाचाया साक्षी पौ बियाः जुजु घोषणा यात। इमिसं वयात अभिषेक यात। अले मनूत ल्हाःपा थाथां थथे धकाः हाल, “जुजु न्ह्याबलें म्वानाच्वनेमा।”
इमिसं आरमेइक भाषां जुजुयात धाल, “हे महाराज, छःपिं ताःई तक म्वानादीमा! छःपिनि दासतय्त म्हगस धयादिसँ अले जिमिसं उकियागु अर्थ कने।”
जुजु व भारदारत हालाच्वंगु सः तायाः रानीमां भ्वय् नयेगु क्वथाय् वयाः थथे धाल, “हे महाराज, छःपिं ताःई तक म्वानादीमा! थथे ख्वाः वँचुसे च्वंकादी मते।
दानिएलं लिसः बिल, “हे महाराज, छःपिं ताःई तक म्वानादीमा!
उकिं इपिं निम्ह मन्त्रीत व प्रान्तयापिं बडा-हाकिमत जुजुयाथाय् वनाः थथे धाल, “हे महाराज दारा, छःपिं ताःई तक म्वानादीमा!
वय्कःया ल्यूल्यू व न्ह्यः न्ह्यः वयाच्वंपिं मनूत थथे धकाः हाल – “होसन्ना, दाऊदया काय्, प्रभुया नामं झाःम्ह धन्यम्ह खः। स्वर्गय् च्वनादीम्ह परमेश्वरयात होसन्ना।”
शमूएलं मनूतय्त धाल, “स्वयादिसँ! परमप्रभुं ल्ययादीम्ह मनू थ्व हे खः। व थें ज्याःम्ह झीगु जातिइ मेपिं सुं हे मदु।” अनंलि उपिं सकलें मनूतय्सं ततःसलं थथे धकाः हाल, “जुजुया जय जुइमा!”