15 “खः, महाराज!” इमिसं लिसः बिल, “स्वयादिसँ, जिपिं छसपोलया आज्ञा मानय् यायेत तयार दु।”
दाऊदं यरूशलेमय् थःनापं दुपिं भारदारतय्त धाल, “झीपिं अब्शालोमपाखें बिस्युं वनेमाःगु खःसा थथें हे वनेमाल। मखुसा व याकनं थन वइ अले शहरय् च्वंपिं सुं नं बचय् जुइ मखु।”
अथे जुयाः जुजु अनं वन। अले दरबारया बिचाःसंचाः याइपिं झिम्ह मथ्याःपिं कलाःपिं बाहेक वया परिवारया फुक्क मनूत नं वयागु ल्यूल्यू वन।
अनंलि सीबां जुजुयात धाल, “जिमि प्रभु महाराजं थः च्यःयात आज्ञा बियादी थें जि छिकपिनि च्यःनं फुक्क याये।” अथे जुयाः जुजुया काय्पिन्सं थें मपीबोशेत नं दाऊदया टेबिलय् च्वनाः नयेगु यात।
गुलिं गुलिं पासापिं स्यंकाबीपिं नं दु। गुलिं पासापिं धाःसा दाजुकिजा स्वयाः नं स्याःन्याःपिं जुइ।
जिगु आज्ञा मानय् याःसा छिपिं धात्थें हे जिमि पासापिं खत।
वं धाल, “छितः छु यायेगु पाय्छि जू व हे यानादिसँ। छिं यानादीगु फुक्क खँय् जिं छितः दुनुगलंनिसें ग्वाहालि याये।”