11 अब्शालोमया खँ न्यनाः निसः मनूत वया ल्यूल्यू यरूशलेमं पिहां वंगु खः। उपिं सःतातःपिं खः, अले उपिं मनूतय्सं थ्व ग्वसाःया बारे छुं हे मस्यूसां वयागु पंलिनाः वंगु खः।
अब्राहामं थःम्हं हे वयात ‘जिमि केहेँ’ धकाः धाल। अले वं नं ‘जिमि दाजु’ धकाः धाल। जिगु मतिइ मभिंगु छुं हे मदु, अले छुं द्वंकागु मदु।”
मूर्ख मनूतय्सं न्ह्यागु खँ नं पत्याः याइ, तर बुद्धि दुपिं मनूतय्सं स्वांपुयाः जक पलाः तयाजुइ।
बुद्धिमान मनुखं न्हापा हे दुःख वयाच्वंगु सीका काइ, अले बचय् जुइ, तर छुं मस्यूपिं मनूत तप्यंक व हे लँपुइ वनी, अले दुःख सी।
“न्यँ, गुँखिचातय्गु हुलय् जिं छिमित फैचा थें यानाः छ्वयाच्वनागु दु। उकिं छिपिं सर्प थें चंख जुइमाः, अले सुकुभतु थें स्वजा जुइमाः।
खः, जिं वयागु पँलिनाः परमेश्वरयाके सल्लाह कयाः, थ्व न्हापांगु सल्लाह नं ला मखुनि। छिगु विरोधय् मखुगु ज्या यायेत सल्लाह बिल धकाः छिकपिनि दासयात सुनानं दोष बियादी मते। थुकिया बारे जिं छुं हे मस्यू।”
आराधना याइगु थासय् वय्कः भ्वय् नःवने न्ह्यः हे छिकपिन्सं वय्कःयात शहरय् दुहां वयाच्वंबलय् हे नापलाइ। वय्कः अन झायाः छायेहःगु बलिइ सुवाः मब्युतले मनूतय्सं भ्वय् नइ मखु। अथे जुयाः याकनं झासँ वय्कःयात नापलानादिसँ।”