6 अथे जुयाः अमनोन म्हंमफुगु पहः यानाः लासाय् द्यनाच्वन। जुजु वयात स्वयेत वःबलय् वं धाल, “स्वयादिसँ, जिमि केहेँ तामार थन वयाः जिगु न्ह्यःने थःगु हे ल्हातं मरि छुनाः जितः नके बियादिसँ।”
अब्राहामं पालय् दुने ब्वाँय् वनाः सारायात धाल, “याकनं न्याफा भिंगु छ्वचुं न्हायाः मरि छु।”
अले योनादाबं वयात धाल, “छ म्हंमफु धकाः लासाय् द्यनाच्वँ।” छिमि अबु छन्त स्वःवइबलय् वयात थथे धा, “दया यानाः जिमि केहेँ तामार वयाः जितः नयेगु निंतिं नसा ब्यु वयेमा। वं जिगु न्ह्यःने नसा दय्केमा, अले जिं वयात स्वये, वयागु हे ल्हातं जितः तयाब्यूगु जिं नये।”
अथे जुयाः दाऊदं दरबारय् तामारयाथाय् थथे धकाः खबर छ्वल, “छिमि दाजु अमनोनया छेँय् वनाः वयागु निंतिं नसा ज्वरय् याः हुँ।”
वय्कलं इमित हानं मेगु उखान छुनादिल – “स्वर्गयागु राज्य थथे च्वं – छम्ह मिसां सोडा कयाः स्वफा छ्वचुंलय् ल्वाकछ्यानाः फुक्क थासय् मन्यंतले न्हायाच्वन। अले छ्वचुं फुक्कं फ्वंगाना वल।”