25 जुजुं लिसः बिल, “वये मखु, जिमि काय्, जिपिं सकलें वयाः छन्त दुःख बी मखु।” अब्शालोमं तसकं कर यात, अय्नं दाऊद वने मानय् मजू। बरु अब्शालोमयात आशिष बियाः बिदा बियाछ्वत।
अब्शालोमं जुजुयाथाय् वयाः धाल, “स्वयादिसँ, छःपिनि दास फैया ऊन चायेगु नखः हनाच्वंगु दु। छि व छिकपिनि भारदारत नं झायादी ला?”
अले अब्शालोमं धाल, “छि झायादी मखुसा जिमि दाजु अमनोनयात जिनापं वनेबियादिसँ।” जुजुं न्यन, “व छाय् छलिसे वनेगु?”
अनंलि योआबं क्वमिलु जुयाः बँय् भ्वसुलाः दण्डवत यात। अले जुजुयात हनाबना तयाः थथे धयाः बिदा जुल, “हे प्रभु, जिं क्वमिलु जुयाः छःपिन्त बिन्ति यानागु छःपिन्सं नालाकयादीगुलिं जितः छिगु दया दत धकाः जि छिकपिनि दासं सिल।”
वं हानं वयात थथे धाल – ‘शहरं पिनेयागु लँय् लँय् व गल्लिइ गल्लिइ वनाः मनूतय्त कर याना जूसां ब्वना हजि। जिगु छेँ जाय्क मनूत दये हे माः।
अय्नं इमिसं वय्कःयात थथे धयाः कर यात – “खिउँसे च्वनीन, थौं जिपिं नाप हे चाहिनादिसँ।” अय्जूगुलिं वय्कः इपिं नाप हे च्वनादिल।
अले व वया छेँय् च्वंपिन्सं बप्तिस्मा काये धुंकाः वं जिमित थथे धकाः बिन्ति यात – “जिं प्रभुयात दुनुगलंनिसें विश्वास याः धकाः छिकपिन्सं ताय्कादियागु खःसा जिगु छेँय् च्वं झासँ।” वं थथे कर याःगुलिं जिपिं वयागु छेँय् वना।
अबलय् हे बोअज बेथलेहेमं थ्यंकः वल अले ज्यामितय्त नाप लानाः धाल, “परमप्रभु छिपिंलिसें दयेमा”। इमिसं लिसः बिल, “परमप्रभुं छितः सुवाः बियादीमा।”