7 अनंलि नातानं दाऊदयात धाल, “व मनू ला छि हे खः! परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरं धयादी, ‘जिं छन्त इस्राएलीतय् जुजु अभिषेक याना। जिं छन्त शाऊलया ल्हातं बचय् याना।
मिसां धाल, “छिसं छाय् परमेश्वरया मनूतय्त थज्याःगु मभिं यानागु? जुजुं थथे धाःगुलिं इपिं दोषी ठहरय् जुइ, छाय्धाःसा देशं पितनाछ्वम्ह मनूयात छलपोलं हाकनं लित हयादीत मानय् मजू।
परमप्रभुं दाऊदयात शाऊल व मेपिं इमि फुक्क शत्रुतपाखें बचय् यानादीबलय् वं परमप्रभुया न्ह्यःने हाःगु भजन थथे दु,
अले जितः जिमि शत्रुतय्पाखें त्वःतकादिल। जितः जिमि शत्रुत स्वयाः तःधंकादिल। जितः मनू स्याना जुइपिनिपाखें बचय् यानादिल।
“उकिं आः वनाः जिम्ह दास दाऊदयात थथे धा, ‘दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, जिं छन्त ख्यलय् फैच्वलय् ज्वयेगु ज्यां लिकयाः इस्राएलया जिमि मनूतय् शासक दय्का।
वनाः यारोबामयात थथे धा, परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी, ‘जिं छन्त मनूतय्गु दथुं थकयाः जिमि प्रजा इस्राएलया शासक दय्का।
वं धाल, “जिं इस्राएलयात दुःख बियागु मदु, तर छि व छिकपिनि बौया परिवारं ब्यूगु दु। छिं परमप्रभुया उजं मानय् मयासें बालद्यःतय्त पुजा याना जूगु दु।
जि ज्यां लिमलाःबलय् व मनू बिस्युं वन।” जुजुं लिसः बिल, “छं छंगु सजाँय थःम्हं हे धयाच्वंगु दु, छं थःगु सजाँय फये हे माः।”
अनंलि अगमवक्तां जुजुयात धाल, “परमप्रभुं थथे धयादी, ‘जिं स्या धकाः धयाम्ह मनूयात छं त्वःताबिल। उकिं वयागु ज्यानया पलेसा छंगु ज्यान व वया प्रजाया पलेसा छंगु प्रजा जुइ।’”
हे परमप्रभु! जिं छितः गुलि यय्का। छि जिगु बल खः।
अले यर्मिया अगमवक्तां यरूशलेमय् यहूदायाम्ह जुजु सिदकियाहयात थ्व फुक्क धयाबिल।
हे महाराज, व सिमा छःपिं हे खः! छःपिं थाहां झायाः आकाश तक हे थ्यंम्ह तःधंम्ह मनू जुयादीगु दु। अले छःपिनिगु बल संसार न्यंक न्यनावंगु दु।
नांचां क्वहां झाःबलय् ग्वाः ग्वाः मनूतय्त खनाः वय्कःयात तसकं माया वन, अले उसाँय् मदुपिन्त लाय्कादिल।
शमूएलं शाऊलयात धाल, “छिसं मूर्ख ज्या यानादिल। परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरं छितः बियादीगु आज्ञाकथं छिसं यानामदी। छिसं मानय् याःगु जूसा वय्कलं छिगु राज्य इस्राएलय् सदांया निंतिं ल्ययादी।
शमूएलं धाल, “उगु इलय् छि थःम्हं थःत जि ला छुं नं मखु धकाः ताय्कल, तर आः ला छि इस्राएली कुलतय् नायः खः। अले परमप्रभुं हे छितः जुजु अभिषेक यानादिल।
शमूएलं नेकुलिं चिकं कयाः वया दाजुपिनिगु न्ह्यःने हे वयात अभिषेक यात। उखुन्हुनिसें परमप्रभुया आत्मा दाऊदयाके वल। अनंलि शमूएल दनाः रामाया लँपु जुयाः वन।
जिं दाऊदयात अंगलय् हे तानाबी धकाः मति तयाः वयात भालां कय्कल तर निक्वः तक दाऊद चिलावनाः बचय् जुल।
वं थःगु मनय् थथे धकाः बिचाः यात, “जिं मीकलयात हे दाऊदनापं ब्याहा यानाबी। व दाऊदया निंतिं छगू जाः जुइमा अले पलिश्तीतय्सं वयात स्यायेमा।” अथे जुयाः शाऊलं दाऊदयात थः जिलाजं यायेत निक्वः खुसि इनाप यात।
दाऊद पहाडी देशय्, जीपया मरुभूमिया सुरक्षित थासय् वनाः सुला च्वंवन। शाऊलं वयात न्हिया न्हिं हे मालाच्वंगु खः। तर परमप्रभुं दाऊदयात वयागु ल्हातय् लःल्हाना मदी।
दाऊद कीलाहय् वंगु खँ सुं छम्हय्सिनं शाऊलयात कन अले वं धाल, “इमित परमेश्वरं जिगु ल्हातय् लःल्हानादीगु दु। पःखालं घेरय् यानातःगु बल्लाक गजबार तयातःगु ध्वाखा दुगु शहरय् दाऊद थःम्हं थः हे दुहां वनाः कुंकेगु थें जूगु दु।”