20 अनंलि दाऊदं दनावनाः म्वःल्हुयाः म्हय् चिकं बुयाः लं फित। अले वं परमप्रभुया नापलायेगु पालय् वनाः आराधना यात। अनंलि व थःगु छेँ वन, अले वं नयेगु नसा हयेत आज्ञा बिल, नसा तयार जुइ धुंकाः वं नल।
तर दाऊदं थः च्यःत सल्लाह यानाच्वंगु खन अले मचा सी धुंकल धकाः सिल। अथे जुयाः वं न्यन, “मचा सित ला की छु?” अले इमिसं लिसः बिल, “खः, व सित।”
वया च्यःतय्सं वयात न्यन, “थ्व छु खः? मचा म्वानाच्वंबलय् छि अपसं व दुखं च्वनादिल। तर आः व सित अले छि दनावनाः नसा नयेत झाल।”
अथे जुयाः वं तकोय् सुं छम्ह मनू छ्वयाः छम्ह बुद्धि दुम्ह मिसायात सःतके छ्वत। अले अन थ्यंकाः वं मिसायात धाल, “छं दुखं च्वनीम्ह मिसां थें पहः या। दुखं च्वनीबलय् फीगु वसः फ्यु। छेनय् चिकं तये मते, अले तःन्हु तक दुखं च्वंम्ह मिसा थें च्वंकी।
अले शाऊलया छय् मपीबोशेत नं जुजुयात नापलायेत क्वय् क्वहां वल। जुजुं यरूशलेम त्वःता वंगु दिनंनिसें लिहां मवतले, मपीबोशेतं न तुति सिल, न दाह्री चाल, न थःम्हं फिनातःगु लं हे हिल।
इमिसं परमप्रभुया सनूयात पाल ग्वयाः थःथाय् दुने यंकाः पक्का यानातःगु थासय् तये यंकल। अले दाऊदं परमप्रभुया न्ह्यःने होमबलि व मेलबलि छाल।
अले जुजु दाऊद दुहां वनाः परमप्रभुया न्ह्यःने च्वन, अले वं थथे प्रार्थना यात, “हे परमप्रभु परमेश्वर, छिं जितः थन तक हयादीत जि सु खः धकाः अले जिगु परिवार छु खः धकाः?
व फुक्क खँ न्यनाः अय्यूब दन, अले थःगु लं खुत। वं थःगु सँ खात अले बँय् भ्वसुलाः आराधना यानाः
अय्यूबं लिसः बिल, “छं मूर्खम्ह मिसां थें खँ ल्हाइगु। परमेश्वरपाखें झीसं सुख कायेगु अले दुःख धाःसा मकायेगु ला?” थ्व फुक्क जूसां अय्यूबं छुं पाप मयाः। अय्यूबं परमेश्वरयागु विरोधय् छसः नं नमवाः।
जिं दुनुगलंनिसें परमप्रभुया प्रशंसा याये। जिं दुनुगलंनिसें वय्कःया पवित्र नांया प्रशंसा याये।
परमप्रभु दयादुम्ह व माया यानादीम्ह खः। वय्कः काचाक्क तंम्वयादी मखु, अले सदां दयाच्वनीगु दया मायां जाःम्ह खः।
जि सुम्क हे च्वने, जिं छसः नं नवाये मखु। छाय्धाःसा जितः छिं हे थथे यानादीगु खः।
वा, झीसं छ्यं क्वछुकाः वय्कःयात आराधना यायेनु, झीत दय्कादीम्ह परमप्रभुया न्ह्यःने पुलिं चुयेनु।
थःम्हं थःत सःस्यू धकाः जुइ मते। परमप्रभुयागु भय का, अले मभिंगु ज्या त्वःति।
न्ह्याबलें तुयुगु वसतं पुँ, अले छेनय् चिकं ति।
बरु छं अपसं च्वनेबलय् ख्वाः सिलाः छेनय् चिकं तया च्वँ।
छिं जिगु छेनय् चिकनं थाका बियामदी तर वं जिगु पालिइ चिकनं थाका बिल।
उकिं म्वःल्हुयाः चिकं बु, अले छंगु दकले बांलाःगु वसः फिनाः खलय् हुँ। अय्नं वं नये सी मधूंकुतले छ वने मते।
जिं छितः इनाप याये, जिगु पाप क्षमा यानादिसँ, जिनापं झासँ, अले जि परमप्रभुया न्ह्यःने क्वछुनाः भागियाये।”
अथे जुयाः शमूएल शाऊलनापं लिहां वन, अले शाऊलं परमप्रभुया आराधना यात।