14 तर थ्व ज्या यानाः छिं परमप्रभुया शत्रुतय्त हेस्यायेगु मौका ब्यूगु दु, अथे जुयाः छिपाखें दुम्ह काय् सी।”
नातान थःगु छेँ लिहां वने धुंकाः उरियाहया कलाःपाखें दुम्ह दाऊदया काय्यात परमप्रभुं कय्कल अले व म्हं मफुत।
जिं हाकनं धया, “छिमिसं खःगु ज्या यानाच्वंगु मदु। मेगु जातियापिं झी शत्रुतय्सं हेबाय् चबाय् मयायेमा धकाः छिपिं झी परमेश्वरया भय कयाः च्वने म्वा ला?
जिगु कारणं छितः विश्वास याइपिन्त मछालापुके मते, हे दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु! हे इस्राएलया परमेश्वर, छितः मालाजुइपिं जिगु कारणं क्वह्यंकाच्वने म्वाःलेमा।
हे परमेश्वर, शत्रुतय्त गुबलय् तक न्हीकातयेगु? इमित सदां छिगु नांयात क्वह्यंके बियातयेगु ला?
हे परमप्रभु, धन्यम्ह खः छिं कजय् यानादीम्ह मनू, अले छिं थःगु हे व्यवस्था स्यनेकने यानातःम्ह मनू।
हे परमप्रभु जिमि परमेश्वर, छिं थः प्रजायात लिसः बियादिल। छिं इमित पापया सजाँय बियादीगु जूसां छि इमिगु लागि क्षमा बियादीम्ह परमेश्वर खः।
“आः जिगु थन छु हे दु धकाः?” परमप्रभुं घोषणा यानादी। “छाय्धाःसा जिमि प्रजायात सितिकं यंकल, अले इमित शासन याइपिन्सं इमित हेस्याइ,” परमप्रभुं घोषणा यानादी। “न्हिच्छि हे जिगु नांयात ब्वः बियाच्वनी।
“पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्क परिवारतय्गु दथुइ जिं छिमित जक ल्ययागु दु। अथे जुयाः छिमिगु दक्व पाप व अधर्मया निंतिं जिं छिमित सजाँय बी।”
“थ्व गुलि दुःखयागु खँ खः – संसारय् मनूतय्त स्यंकीगु खँ नं दु। थज्याःगु खँ दया हे च्वनी। अथेसां थथे स्यंकेत स्वइम्ह मनूयात धिक्कार दु।”
धर्मशास्त्रय् नं थ्व खँ थथे च्वयातःगु दु – “छिपिं थें ज्याःपिं मनूतय्सं यानाः हे खः, यहूदीमखुपिन्सं परमेश्वरयागु नां बांमलाकूगु।”
सजाँय फयेबलय् संसारयापिं मनूतनापं नाश मजुइमा धकाः प्रभुं झीत कजय् यानाः ख्याच्वः बियादीगु खः।
छाय्धाःसा परमप्रभुं माया यानादीम्हय्सित न्वाना नं दी। थःकाय् यानादीपिन्त वय्कलं सजाँय नं बियादी।”
जिं माया यानापिन्त कजय् नं याये, ब्वः नं बी, उकिं जिगु वचन बांलाक मानय् यायेमाः व पश्चाताप नं यायेमाः।