24 अन पखालय् च्वनाः वाणं कय्कीपिन्सं जुजुया छुं दासतय्त वाणं कय्काः स्यात। छपिनि दास हित्ती उरियाहयात नं स्यानाबिल।”
वं दाऊदयात धाल, “शत्रुत शहरं पिहां वयाः जिमित क्वत्यलाः जिमिगु विरोधय् चकंगु ख्यलय् मुन। तर जिमिसं इमित शहरया मू ध्वाखा तक हे लिनायंका।
दाऊदं खबर हःम्ह मनूयात धाल, “योआबयात थ्व खबर यंकाब्यु, ‘छ दिक्क चाये मते। गथे तरवारं छम्हय्सित स्याइ अथे हे मेम्हय्सित नं स्याइ। शहरयात हमला यायेगु त्वःते मते अले उकियात तहसनहस या।’ योआबयात हपाः दयेमा धकाः थ्व खँ वयात धयाब्यु।”
अय्नं आः ला जिमिसं इमित त्याकाःगु दु, हेश्बोननिसें दीबोन तक नाश जुइ धुंकल। जिमिसं नोपा व मेदबा तक नं इमित भज्यंक स्यंकाबी धुन।”
दाऊदं हित्ती अहीमेलेक व योआबया किजा सरूयाहया काय् अबीशैपाखे स्वयाः धाल, “शाऊलया छाउनी दुने जिनापं सु वनेगु?” अबीशैनं लिसः बिल, “जि वने।”