2 अथे इमिसं धाःगु मखुगु खँ न्यनाः यक्व मनूत मभिंगु लँय् वनी। अथे मभिंगु लँय् वनाः मभिंगु ज्याखँ यानाजूपिन्सं यानाः मनूतय्सं सत्ययागु लँयात हे मभिं धकाः धाइ।
अले लोतया नां कयाः ततःसलं हाल, “बहनिइ छन्थाय् वःपिं मनूत ग्व? इमित पिने हजि। जिमित इपिं नाप द्यनेब्यु।”
छाय्धाःसा जि परमप्रभुया लँय् जुयाच्वनागु दु। अले जि जिम्ह परमेश्वरपाखें गुबलें नं फहिलामवना।
अन छपु मू लँ दइ, वयात पवित्रताया लँ धकाः धाइ। सुं अशुद्धपिं अनं जुयाः वनी मखु। तर व लँ इमिगु निंतिं जक जुइ गुम्ह अनं जुयाः वंगु दु। दुष्टत व मूर्खत अनं वने दइ मखु।
परमप्रभुं थथे धयादी, “प्यकालँय् दनाः स्व! पुलांगु लँ गन दु धकाः न्यँ! भिंगु लँयागु बारे न्यँ, व लँय् हुँ! अले छिमिगु मन याउँसे च्वनी। तर इमिसं धाल, ‘जिपिं व लँय् वने मखु।’
इमिसं थः चेलातय्त हेरोदया मनूत नाप वय्कःयाथाय् छ्वल। इमिसं वनाः वय्कःयात थथे धाल – “गुरु, छि धात्थें भिंम्ह मनू खः। छिं मनूतय्त परमेश्वरयागु भिंगु लँपु जक क्यनादी। मनूतय्सं धाइ ल्हाइगु खँय् छिं च्यूताः तयामदी, छाय्धाःसा छिं ख्वाः स्वयाः खँ ल्हानामदी।
छाय्धाःसा उबलय् फताहा ख्रीष्टत व फताहा अगमवक्तात खनेदय्कः वइ। इमिसं फतिंफतले परमेश्वरं ल्ययातःपिं मनूतय्त झंगःलायेत ततःधंगु चिं व अजू चायापुगु ज्या यानाक्यनी।
जीवनयागु ध्वाखा धाःसा चिब्या, अले लँ चिब्या। उकिं थनं जुइपिं मनूत यक्व दइ मखु।
इमिसं वयाः वय्कःयात थथे धाल – “गुरुजु, छि धात्थें भिंम्ह मनू खः। छिं मनूतय्त परमेश्वरयागु भिंगु लँपु जक क्यनादी। मनूतय्सं धाइ ल्हाइगु खँय् छिं च्यूताः तयामदी, छाय्धाःसा छिं ख्वाः स्वयाः खँ ल्हानामदी। छता खँ धयादिसँ, कैसरयात झीसं कर पुले ज्यू ला कि मज्यू? कर पुले ला कि मपुले?”
छाय्धाःसा उबलय् फताहा ख्रीष्ट व अगमवक्तात खनेदय्कः वइ। इमिसं फतिंफतलय् परमेश्वरं ल्ययातःपिं मनूतय्त झंगःलाय्त ततःधंगु चिं व अजू चायापुगु ज्या यानाक्यनी।
वय्कलं धयादिल – “लँ, सत्य व जीवन जि हे खः। जिपाखें हे जक बाःयाथाय् वने फइ।
“छ शैतानया मचा, फुक्क भिंगु ज्याया शत्रु, लुच्चा, थगय् जक यानाः नया जुइम्ह, छु छं प्रभुयागु सत्य खँयात स्यंकेत स्वयेगु ज्या त्वःते मखु ला?
विश्वास मयाःपिं यहूदीतय्सं यहूदीमखुपिन्त ग्वाकाः विश्वासीतय्त मयय्कल।
पावल व जिमिगु ल्यूल्यू वयाः वं थथे धाल – “थुपिं दकलय् तःधंम्ह परमेश्वरया मनूत खः। थुमिसं मुक्तियागु लँ क्यनाबी।”
वं धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँय् वनाः मग्यासे स्यनेकने याना जुल। थथे वं स्यना जूगु प्रिस्किला व अकिलासं न्यनाः वयात थःगु छेँय् ब्वना यंकाः परमेश्वरयागु लँयागु खँ अज्जं बांलाक ध्वाथुइका बिल।
गुम्हं गुम्हय्सिनं ला विश्वास मयासें अःखतं दक्वसिया न्ह्यःने प्रभुयागु लँयात बांमलाकल। अय्जूगुलिं पावलं इमित त्वःता वल। अले चेलातय्त जक थःलिसें ब्वना यंकाः टुरान्नसयागु इस्कुलय् वनाः स्यनेकने याना जुल।
जिं थ्व लँय् जूपिं मिजंत व मिसात विश्वासीतय्त दायेगु, स्यायेगु याना, गुलिसित ला कुना बिया।
“अय्नं इमिसं धाःगु छता खँ ला जिं नं खः धकाः धाये। जिं नं जिमि तापाःबाज्यापिन्सं मानय् याना वःम्ह परमेश्वरयागु आराधना यानागु खः, गुकियात इमिसं ‘नासरी पुचः’ धकाः धयाजुल। मोशायागु व्यवस्था व अगमवक्तां च्वया थकूगु फुक्क खँय् जिं विश्वास याना।
धर्मशास्त्रय् नं थ्व खँ थथे च्वयातःगु दु – “छिपिं थें ज्याःपिं मनूतय्सं यानाः हे खः, यहूदीमखुपिन्सं परमेश्वरयागु नां बांमलाकूगु।”
अय्जूगुलिं भाःत मदय् धुंकूपिं ल्यासेपिं मिसातय्सं ब्याहा यायेगु हे भिं जू। थुपिं मचाखाचा दय्काः छेँ बांलाक कःघाना च्वनीपिं जुइमाः। अथे जूसा झी शत्रुतय्सं नं धायेथाय् दइ मखु।
अले इमिसं इमित थःत कःघाना च्वनेगु, पवित्र जुयाच्वनेगु, छेँ बांलाक कःघाना च्वनेगु, दया यायेगु व भाःतं धाःथें च्वनेगु खँ स्यनेकने याइ। थथे जूसा सुनानं परमेश्वरयागु वचनयात क्वह्यंकाः खँ ल्हाये फइ मखु।
सुनानं छुं धाये मफय्क नवा। अथे जूसा विरोधीतय्सं नं छुं धाये मफयाः थः हे लज्या चाये माली।
परमेश्वरयात म्हमस्यूपिं मनूतय्गु न्ह्यःने छिमिसं थःगु चालचलन बांलाका जु। छिमित आः मभिंका जूसां ख्रीष्ट येशू झायाः न्याय यानादीबलय् छिमिसं याःगु भिंगु ज्याखँ इमिसं सीकी, अले परमेश्वरयात तःधंकी।
इपिं ला पशुत थें च्वं, अले इमिसं बिचाः याये मसः। पशुत थें ज्वंकाः स्याकेत हे इपिं बूपिं खः। इमिसं मथूगु मस्यूगु ज्याखँय् परमेश्वरयात ब्वः ब्यू जुइ। अय्जूगुलिं इपिं जंगलय् च्वंपिं पशुत थें हासनास जुयावनी।
इपिं भिंगु लँपु त्वःताः मभिंगु लँपुइ वनाच्वंगु दु। अगमवक्ता जुयाः नं मभिंगु ज्या यानाः धिबा कमय् यायेत स्वःम्ह बओरया काय् बालामयागु लँपुइ इपिं वनाच्वंगु दु।
इमिसं तःधंछुयाः फुइँफाँय् याना जुइ। अले नकतिनि हे जक पापं लिचिलाः धर्मी जुइत कुतः यानाच्वंपिं मनूतय्त नं लोभ क्यनाः मोजमज्जा यायेगुलिइ साला हइ।
थज्याःपिं मनूतय्सं थःपिन्त बियातःगु पवित्र आज्ञायात सीक सीकं त्वःताछ्वयेगु स्वयाः ला गुब्सं हे मन्यंगु जूसा तसकं बांलाइगु खः।
सदोम शहरय् च्वंम्ह लोत भिंम्ह मनूयात धाःसा परमेश्वरं बचय् यानादिल। अन शहरय् च्वंपिं मनूतय्सं याना जूगु मभिंगु ज्याखँ स्वयाः लोत वाक्क हे वय्काच्वंगु खः।
थुमिसं ला थःम्हं हे मस्यूगु खँय् ब्वः बियाजुइ। स्वभावं हे थुपिं पशुत थें खः। अले थुकिं यानाः हे इपिं नाश जुयावनी।
अले थज्याःपिं फुक्क मनूतय्त न्याय यानादी। परमेश्वरयात मानय् मयाइपिन्त, अले वय्कःयात मभिंकाः पापी ज्या जक यानाच्वंपिं फुक्कसितं दोषी ठहरय् यानाः सजाँय बियादी।
न्हापा हे दोषी ठहरय् जूपिं गुम्हं गुम्हं मनूत छिमिगु पुचलय् मसीक दुहां वःगु दु। इमिसं परमेश्वरयात मानय् मयाः। वय्कलं बियादीगु दया मायायात इमिसं मभिंगु ज्याय् छ्यलाच्वंगु दु। अले येशू ख्रीष्टयात छम्ह हे जक प्रभु व मालिक खः धकाः नं इमिसं मानय् मयाः।
अथे हे सदोम व गमोरा अले वया जःखः च्वंगु शहरयापिन्सं छगूया ल्यू मेगु यायां घच्चाइपुगु व्यभिचारया ज्या याना हल। परमेश्वरं इमित गुबलें मसीगु मिइ तयाः नमूना दय्कादिल।
अले व तसकं ग्यानापुसे च्वंम्ह अजिङ्गरयात क्वय् क्वफाना हल। फुक्क संसारय् च्वंपिन्त थगय् याइम्ह पुलांम्ह सर्प व हे खः। वयात दुष्ट व शैतान धकाः नं धाः। वयात व वया दूततय्त पृथ्वीइ वान्छ्वया हल।
न्हापांयाम्ह पशुयागु न्ह्यःने हे वयात अथे चिं क्यनेगु अधिकार ब्यूगुलिं पृथ्वीइ च्वंपिन्त थ्वं ध्वंलायेगु याना जुल। तरवारं पालाः घाः जुलं हे म्वानाच्वंम्ह न्हापांयाम्ह पशुयागु मूर्ति दय्कि धकाः फुक्कसितं उजं बिल।
अले पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्कसिनं व पशुयात पुजा याइ। संसारयागु सृष्टि जूसांनिसें स्याःम्ह चीधिकःम्ह भ्याःचाया जीवनयागु सफुलिइ नां च्वया मतःपिं फुक्कसिनं वयात पुजा याइ।