17 थज्याःपिं मनूत सुनावने धुंकूगु बुंगाःचा थें खः, अले हानं इपिं ग्वःफसं पुइके यंकूगु सुपाँय् थें खः। इमिगु निंतिं परमेश्वरं तसकं खिउँसे च्वंगु गाः दय्कादीगु दु।
वया भारदारतय्सं थः च्यःतय्त लः काय्के छ्वइ। इपिं तुंथिइ वनी, तर इमित लः दइ मखु। इपिं खालिगु लः थल ज्वनाः लिहां वइ। इमिसं निराश जुयाः व लज्या चायाः थःगु छ्यं त्वपुइ।
“अय् एफ्राइम, जिं छन्त छु यायेगु? अय् यहूदा, जिं छन्त छु यायेगु? छंगु दयामाया सुथया खसु थें व याकनं मदयावनीगु सुतिलः थें च्वं।
अले जुजुं थः च्यःतय्त थथे धकाः धाल – ‘थ्व मनूयात ल्हाःतुति चिनाः पिने खिउँथाय् वान्छ्वया ब्यु। अन हे ख्व जक ख्वयाः वा न्ह्ययाच्वनी।’”
थ्व ज्यालगय् मजूम्ह च्यःयात धाःसा पिने खिउँथाय् वांछ्वये यंकि। अन हे थ्व ख्व जक ख्वयाः वा न्ह्ययाच्वनी।”
राज्यय् थ्याःपिं मनूतय्त धाःसा पिने तसकं खिउँसे च्वंथाय् वान्छ्वया हइ। अले इपिं अन ख्व जक ख्वयाः वा न्ह्ययाच्वनी।”
अले झीपिं मखुगु खँ स्यना जुइपिं मनूतय्गु फय्गं खँय् जुइपिं मस्त जुइ मखु। इमिगु खं मनूतय्त मखुगु लँय् यंकी।
छिपिं परमेश्वरयाथाय् वनेगु थी फइगु सीनै पर्वतय् वये थें मखु। इस्राएलीत धाःसा मित्याः पिहां वयाच्वंगु सीनै पर्वतय् वःगु खः। अन हाकुगु सुपाचं त्वपुयातःगु व ग्वःफय् वयाः खिउँसे च्वनाच्वंगु खः।
पाप याःपिं स्वर्गदूततय्त हे नं परमेश्वरं ल्यंका मदिसे नरकय् छ्वयादिल। न्याय याइगु दिं मवतले इमित नरकया खिउँथासय् चिनाः तया तल।
थःगु ज्या मयासें छेँ त्वःतावःपिं स्वर्गदूततय्त दकलय् लिपा न्याय यानादीत वय्कलं गुब्सं मब्यनिकथं चिनाः खिउँथाय् कुनादिल।