16 बालामं थज्याःगु पाप याये मते धकाः ब्वः फये माल। अले बालामया गधानं मनूया सलं नवानाः व अगमवक्तायागु वें बिचाःयात दिका बिल।
छिं मनूतय्त इमिसं याःगु पापया निंतिं ब्वःबियादी, अले सजाँय बियादी। इमिगु सम्पत्तियात किलं नः थें नाश यानादी। मनूत धयापिं ला धात्थें हे छम्हू सासः जक खनि। सेला
अथे जुयाः जिं बुद्धि व छुं जुइगुया कारण छु खः धकाः माला स्वयेगु मति तया, अले मभिंगु व मूर्ख खँय् वँय् जुइगु गथे खः धकाः थुइकेगु इच्छा याना।
थ्व संसारय् याइगु फुक्क ज्याय् मभिंगु दु। फुक्कसिगु छगू हे कथं नाश जुइ। जिवंकाछि हे मनूतय्गु नुगलय् मभिंगु व वँय्यागु खँ जायाच्वनी। अले इपिं सी धुंकूपिंनापं हे मिलय् जू वनी।
सजाँयया ई न्ह्यःने थ्यंकः वःगु दु। इमिगु पापया पलेसा काइगु ई वःगु दु। इस्राएलं थ्व खँ सी। छिमिगु यक्व पाप व तःधंगु इखयागु कारणं छंगु निंतिं अगमवक्तात मूर्ख व आत्मां जाःपिं मनूत वँय् थें जुइ।
संसारयागु धिबाया ज्याखँय् हे ला विश्वास यायेबहः मजूम्ह मनूयात स्वर्गयागु धन सुनां लःल्हानाबी।
धर्मशास्त्र स्यनिगु छेँय् छेँय् वनाः इमित ज्वनाहयाः सजाँय बिया, अले इमिगु हे म्हुतुं ख्रीष्टयात मभिंक धाय्के बिया। थुलि याना नं मगानाः तमं तातापाक मेमेगु शहरय् नापं वनाः जिं इमित दुःखकष्ट बिया।”