8 अय्जूगुलिं होश यानाच्वँ, मखुसा छिमिसं थथे ज्या सनाच्वंगु फुक्कं सितिं वनी। बरु प्रभुं बी धकाः तयातःगु फुक्क सिरपाः काये फय्कि।
बुद्धि दुपिं आकाश थीगु थें थी, अले यक्वसित धर्मया लँपुइ यंकीपिं न्ह्याबलेंया लागि नगु थें थी।
वय्कलं धयादिल – “होशयानाच्वँ, सुनानं छिमिगु मिखाय् धुलं छ्वाके मफयेमा।
छिपिं होश यानाः च्वनाच्वँ, थथे जुइतिनि धकाः जिं छिमित न्हापां हे धयाबियागु दु।”
“न्ह्यागु जूसां छिमिसं होश यानाच्वँ। इमिसं छिमित अदालतय् यंकी, धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँय् नं छिमिसं दाय्काः च्वनेमाली। जितः विश्वास याःगुलिं छिमित हाकिमत व जुजुपिनिगु न्ह्यःने थने यनी, अले छिमिसं जिगु नामय् साक्षी बी माली।
“वं वयात धाल – ‘छन्त नं न्यागू शहरयाम्ह हाकिम यानाबी।’
वय्कलं धयादिल – “होश यानाच्वँ, सुनानं छिमिगु मिखाय् धुलं छ्वाके मफयेमा, छाय्धाःसा यक्व हे मनूतय्सं जिगु नामय् वयाः – ‘जि व हे खः’ अले ‘ई न्ह्यःने थ्यंकः वये धुंकल’ धकाः धाइ। अय्नं छिपिं इपिं नाप वने मते।
सुनां बाली लइ, वयात ज्याला दइ, अले अनन्त जीवनया निंतिं फल मुंके खनी। थुकथं पुसा ह्वःम्ह नं, बाली लःम्ह नं लय्ताय् दइ।
दकलय् लिपा ई मत्य्क बूम्ह मनूयाथाय् थें वय्कः जिथाय् नं झाल।
मिं हे थी मफय्क सुनां छेँ दन व मनूयात परमेश्वरं इनाम बियादी।
पुसा प्यूम्ह मनू व लः ब्यूम्ह मनू निम्हं उथें खः। थुमिसं गुलि ज्या याःगु खः उलि हे थुमित परमेश्वरं ज्याला बियादी।
छिमिसं थुलिमछि दुःख फयागु सितिं वन ला? मखु, अथे जुइ मखु।
उकिं छिपिं स्यनावनी धकाः जितः तसकं पीर जुयाच्वन। छिमिथाय् वयाः उलिमछि दुःखकष्ट सियाः जिं ज्या याना थकागु सितिं वनीगु जुल ला?
थन तक झीपिं गुकथं थ्यंकः वया उकथं हे न्ह्यज्याये।
न्हापायागु खँ छकः लुमंकि – भिंगु खँ न्यने धुंकाः व परमेश्वरयागु जः काये धुंकाः छिमित गुलि दुःखकष्ट जूवल। अय्नं छिमिसं विश्वास यायेगु मत्वःतू।
अय्जूगुलिं छिमिसं साहस यायेगु त्वःते मते। छिमिसं थुकियागु तःधंगु इनाम काये खनीतिनि।
होश या, सुनानं परमेश्वरयागु दया माया काये मखंकाः च्वने म्वाःलेमा। मखुसा, बिख मां नुगलय् हा कयाः छिमित स्यंकाबी।
जि याकनं वयेत्यनागु दु, उकिं छिमिके दुगु त्वःफिके मते। अले जक छिमित बीगु श्रीपेच सुनानं लाकाकाये फइ मखु।