12 छिमित मधासे छुं नं खँ जिमिसं सुचुका तयागु मदु। बरु छिमिसं थःपिनिगु नुगः कय्कुंका तःगु दु।
“परमेश्वरं छितः संकटं लिकयाः छुं नं पंगः मदुगु सुरक्षित थासय् थ्यंकाबी। छिगु टेबिल साःसाःगु नयेगु नसां जाःगु जुइ।
छ न्यासि जुइबलय् पलाः लद्याइ मखु, ब्वाँय् वंसां दइ मखु।
थःके दुगुलिइ लुधंकाच्वनेगु थःके मदुगुलिइ लोभ यायेगु स्वयाः बांला। थ्व नं सितिं वंगु खँ खः, अले थ्व ला फय्यात लिइगु थें जक खः।
हे याकूबया घराना, थथे धायेमाःगु खः ला? “परमप्रभुया आत्मा तंचायादीगु दु ला? वय्कलं थज्याःगु ज्या यानादी ला?” “तप्यंगु लँपुइ जुइपिन्त छु जिगु वचनं भिं मयाइ ला?
जीवनयागु ध्वाखा धाःसा चिब्या, अले लँ चिब्या। उकिं थनं जुइपिं मनूत यक्व दइ मखु।
जिमित प्यखें दुःखकष्ट वयाच्वंगु दु। अय्नं जिमिसं आशा मत्वःता। आछु-आछु कंसां जिमिसं आशा मत्वःता।
जिमित छिमिगु नुगलय् तयाति। जिमिसं सुयातं अन्याय यानागु मदु, सुयातं स्यंकागु मदु, अले सुयाकें थगय् यानाकयागु मदु।
ख्रीष्ट येशूं थें जिं छिमित दुनुगलंनिसें माया यानाच्वनागु दु। थ्व खँ परमेश्वरं स्यू।
तःमिम्ह मनुखं थः दाजुकिजापिनि नये मखं धकाः सियाः नं इमित माःगु ग्वाहालि मब्यूसा, अज्याःम्ह मनुखं परमेश्वरयात माया याना धकाः गथे धाये फइ?