7 थज्याःगु अजू चायापुगु तःगू हे खँ खना धकाः जिं तःधंछुना जुइ धकाः जिगु म्हय् अतिकं तःधंगु दुःख बियादिल। थुकिं शैतानया मनुखं थें जितः म्हय् च्वाच्वां सुयाः तःधंछुइ मफय्का तल।
व मनुखं याकूबयात बुके मफुगुलिं याकूबया प्यंपाय् लाक दाल। उकिं यानाः वया प्यंपाया साहा ब्यन।
वयागु प्यंपाया साहा ब्यंगुलिं व खू काकां न्यासि वनाः पनीएल पुले धुंकाः सूर्य लुल।
तर उज्जियाह बल्लायेधुंकाः वयागु घमण्डं वयात नाश यात। वं गुँगू थनेगु वेदीइ गुँगू थनेत परमप्रभुया देगलय् दुहां वनाः परमप्रभु थः परमेश्वरया विरोधय् अपराध यात।
तर बेबिलोनयापिं शासकतय्सं छ्वयाहःपिं दूतत देशय् खनेदुगु अजू चायापुगु चिंया बारे न्यंवःबलय् परमेश्वरं वयात जाँच यायेत व वयागु मनय् च्वंगु फुक्क खँ क्यनेत वयात त्वःतादिल।
अले परमप्रभुं शैतानयात धयादिल, “का सा, अथे जूसा व छंगु ल्हातय् दु। तर वयागु ज्यान धाःसा त्वःताः ब्यु।”
अले शैतान परमप्रभुया न्ह्यःनं वनाछ्वत। शैतानं अय्यूबयागु म्हय् तुति पालिंनिसें छेनय् तक हे स्याइगु कै पिकयाबिल।
“‘आवंलि इस्राएलयापिं मनूतय् सिउँडी व च्वामुगु कँ दुपिं ईख याइपिं जःलाखःलात दइ मखुत। अले इमिसं जि हे परमप्रभु परमेश्वर खः धकाः सी।
तर वय्कः तःधंछु, जिराहा जूगुलिं राजगद्दीं लिकाल अले वय्कःयागु शान वय्कःपाखें लाकाकाल।
अथे जुयाः जिं वयात कंयागु बार तयाः कुनाबी अले छगू पःखाः दय्काः वयागु लँ पनाबी।
“‘अय्नं छिमिसं व देशयापिं मनूतय्त लिनामछ्वसे, छिमिसं अन च्वने ब्यूपिं मनूत छिमिगु मिखाय् च्वंगु कं व म्हय् कँथं कयेगु थें जुइ। छिपिं व देशय् न्ह्याथाय् च्वंसां इमिसं छिमित दुःख बी।
इमिसं वय्कःयागु ख्वालय् थुकलं बिल, दाल। अले गुलिसिनं ला न्यतालय् दायाः
अले वय्कलं धयादिल – “अय् शैतान, जिगु न्ह्यःने च्वने मते, हुँ। थथे नं च्वयातःगु दु – “‘छं छिम्ह परमप्रभु परमेश्वरयागु जक सेवा यायेमाः। वय्कःयात जक मानय् यायेमाः।’”
अले छु, अब्राहामया म्ह्याय् थ्व मिसायात झिंच्यादँ तक शैतानं चिनातल। छु थ्वयात विश्रामबार जुल धायेवं त्वःताबी म्वाः ला?”
आः तक नं जिमिसं नयेत्वने मखं, भ्वाथःगु वसतं पुनाच्वनागु दु। अले जिमिसं कसाः नयाच्वनागु दु, अले छेँबुँ मदय्का च्वनागु दु।
थज्याःम्ह मनूयात शैतानयागु ल्हातय् लःल्हानाब्यु, अले वयागु म्ह स्यना वंसां ख्रीष्ट येशू झायाः न्याय यानादीबलय् आत्मा धाःसा बचय् जुइ।
छिमि दथुइ गुलिं गुलिंसिनं थथे धयाच्वंगु दु – “पावलया पौ क्वात्तुसे च्वं, अले तसकं कडा। तर मनू धाःसा ग्याफ्रा, अले नवाये नं मफु।”
परमेश्वरयागु खँ अःखः यायेत स्वइपिन्त नं जिमिसं बुकाच्वनागु दु। फुक्क बिचाःयात बसय् कयाः ख्रीष्टयात मानय् याकेत स्वयाच्वनागु दु।
धात्थें हे सुनानं छिमित क्वत्यला तःसां, थगय् याःसां, लुतय् यानाकाःसां, थःत तःधंकूसां, ख्वालय् हे दाःसां छिमिसं सह यानाच्वनी।
फुइँ यानाः भिं जुइ मखु धकाः सीक सीकं नं जिं फुइँ याये माल। प्रभुं जितः क्यनादीगु दर्शन जिं आः कने।
दकलय् न्हापा छिमित भिंगु खँ न्यंकाबलय् जि म्हंमफु धयागु खँ छिमिसं लुमंकातःगु दयेमाः।
थुकिं वयात थः दाजुकिजापिं स्वयाः तःधं भापिके बी मखु। अले व्यवस्थापाखें फहिला जव खव वनेबी मखु। थुकथं वं व वया सन्तानं जुजु जुयाः ताःई तक इस्राएलय् शासन याइ।
छिपिं तःधंछु जुयाः छिमित दासत्वया देश मिश्रं पितहयादीम्ह परमप्रभु छिमि परमेश्वरयात ल्वःमंके मते।
थज्याःम्ह मनू नकतिनि जक विश्वास याःम्ह नं जुइ मज्यू। मखुसा व नं अप्वः तःधंछुयाः शैतान थें नाश जुयावनी।
अथे जुयाः जिं छिमित धाये, जिं इमित ख्याना छ्वये मखु। इपिं छिमिगु निंतिं कँ अले इमि द्यःत छिमित तक्यंकीगु जाः जुइ।”