1 जिं नवाइगु च्वःप्वः मदुसां छिमिसं सह यानाबी धकाः जिं आशा यानाच्वना।
वं थः मालिकनीयात धाल, “जिम्ह मालिकं सामरियाय् च्वंम्ह अगमवक्तायात नापलानादिल धाःसा वं वय्कःया ल्वय् लाय्काबी।”
मोशां वयात धाल, “जिगु लागि छ नुगः मुइकीम्ह जुइ धुनागु ला? परमप्रभुया फुक्क मनूत अमगवक्ता जूगु जूसा अले परमप्रभुं इपिं फुक्कसिके थःगु आत्मा तयादीगु जूसा गुलि बांलाइगु खः।”
वय्कलं धयादिल – “छिमिसं गथे जक विश्वास याये मफुगु? जि छिपिंनाप ग्वःन्हु हे च्वनीतिनि धकाः? जिं छिमित गुलि जक सह यानाच्वनेगु? मचायात थन हजि।”
पावलं नवाये त्यंबलय् लाक्क हे गलियोनं यहूदीतय् नायःतय्त थथे धाल – “थ्व मनुखं छुं मखुगु व मभिंगु ज्या याःगु जूसा जकं जिथाय् हयेगु, अले जिं वयात माःगु यायेगु।
पावलं धाल – “याकनं जुइमा, लिबाक्क जुइमा, छिकपिं सकलें जि थें तुं जुइमा धकाः जिं आशा यानागु दु। तर थथे सिखलं चीका च्वनेमाःम्ह धाःसा मखु। परमेश्वरयाके जिं थ्व हे प्रार्थना याना।”
थःगु हे ज्ञान बुद्धिं मनूतय्सं परमेश्वरयात म्हसीके फइ मखु धयागु खँ वय्कलं स्यू। उकिं सःस्यूपिन्सं मूर्ख खँ ताय्कूगु येशू क्रूसय् सिनादीगु खँ न्यनाः विश्वास याःपिन्त बचय् यायेगु क्वःछिनादिल।
थःम्हं थःत धोखा बी मते। छिपिं मध्ये सुनानं थःत थ्व संसारय् बुद्धि दुम्ह धकाः मतिइ तःसा थज्याःम्ह मनू मूर्ख जुइमा, अले जक व मनू बुद्धिमान जुइ।
ख्रीष्टयागु निंतिं जिपिं मूर्खत थें जुइ धुन। ख्रीष्टयात विश्वास याःगुलिं छिपिं धाःसा बुद्धिमान थें जुइ धुन, मखु ला? जिपिं बमलाः, छिपिं बल्लाः। जिमित फुक्कसिनं क्वह्यंका तल, छिमित फुक्कसिनं तःधंका तल।
माक्व फुक्क छिमिके दये धुंकल मखु ला? छिपिं तःमि जुइ धुन मखु ला? जिपिं मदुसां छिपिं जुजु थें हे जुइ धुन मखु ला? जिमित ला छिपिं धात्थें हे जुजु जूगु जूसा यः, छाय्धाःसा जिपिं नं छिपिंनाप जुजु जुइ दइ।
बुद्धि दुपिं मनूत जुयाः छिमिसं मूर्खतय्त नं लय्तातां सह यात।
इमिसं याःथें यायेत जिके आँट मदु, थथे धायेत जितः लज्या चाः। सुनानं छुं खँय् घमण्ड याःसा जिं नं याये फु। तर थ्व मूर्ख ज्या जक खः।
मेपिन्सं जिमिसं धा हे मधयाम्ह येशूयागु मखुगु मखुगु खँ न्यंकः वःसां छिमिसं लय्तायाः न्यनीगु जुयाच्वन। अथे हे जिमिसं मबियागु मेगु हे आत्मा व खँयात नं छिमिसं पत्याः याइगु जुयाच्वन।
छिमिसं यानाः मूर्खम्ह मनुखं थें जिं छिमित थथे धया च्वनेमाली। धायेमाल धाःसा छिमिगुपाखें जि तःधने माःगु खः। जि छुं मखुसां छिमिसं जितः हनेमाःगु खः। तःधं धाःपिं प्रेरितत स्वयाः जि कम मजू।
थथे धाल धकाः जिपिं होश मदुपिं खः धयागु जूसा परमेश्वरयागु निंतिं खः। अले जिपिं होशय् दुपिं खः धयागु जूसा छिमिगु निंतिं खः।
थज्याःम्ह पुजाहारीं थः नं बमलाःम्ह जूगुलिं मस्यूपिं व मखुगु लँय् जुइपिंनाप नं क्वमिलु जुयाः खँ ल्हाये फइ।
अले यहोशूं धाल, “हे परमप्रभु परमेश्वर, छिं थुपिं मनूतय्त एमोरीतय्गु ल्हातय् बियाः नाश यायेत छाय् यर्दन खुसि छिकाः हयादियागु? जिपिं लय्तायाः यर्दन खुसिया उखे हे च्वनेमाःगु।