10 छिमि दथुइ गुलिं गुलिंसिनं थथे धयाच्वंगु दु – “पावलया पौ क्वात्तुसे च्वं, अले तसकं कडा। तर मनू धाःसा ग्याफ्रा, अले नवाये नं मफु।”
अले मोशां परमप्रभुयात धाल, “हे प्रभु जि उलि न्ववाये सःम्ह मखु, जि न्हापा नं बांलाक न्ववाये सःम्ह मखु अले छिलिसे न्ववाये धुंकाः नं जि बांलाक न्ववाये मसःनि। जि ध्वाथुइक न्ववाये सःम्ह मखु।”
जिं धया, “स्वयादिसँ परमप्रभु परमेश्वर, जि ला नवाये नं मसः, जि ला मचा हे तिनि।”
ख्रीष्टं जितः बप्तिस्मा बीत छ्वयाहयादीगु मखु, बरु भिंगु खँ न्यंकेत छ्वयाहयादीगु खः। थथे भिंगु खँ थःगु बुद्धिं न्यंकागु मखु। मखुसा ख्रीष्ट क्रूसय् सिनाः शक्ति क्यनादीगु सितिं वनी।
थःगु हे ज्ञान बुद्धिं मनूतय्सं परमेश्वरयात म्हसीके फइ मखु धयागु खँ वय्कलं स्यू। उकिं सःस्यूपिन्सं मूर्ख खँ ताय्कूगु येशू क्रूसय् सिनादीगु खँ न्यनाः विश्वास याःपिन्त बचय् यायेगु क्वःछिनादिल।
छिमि दथुइ गुलिं गुलिंसिनं जि पौलय् जक ततःधंगु खँ ल्हाइम्ह, धात्थें धाःसा ग्याफ्राम्ह धकाः धयाजूगु दु। स्वजाम्ह व दया माया दुम्ह ख्रीष्टयागु नामय् जि पावलं छिमित बिन्ति यानाच्वना,
अज्याःम्ह मनुखं थ्व नं थुइकेमाः – जिमिसं तापाक च्वनाः पौलय् च्वयाहः थें व न्ह्यःने वयाः यायेगु ज्याय् छुं मपाः।
छिमित ख्या जक ख्यायेत जिं थथे पौ च्वयाहयागु मखु।
इमिसं याःथें यायेत जिके आँट मदु, थथे धायेत जितः लज्या चाः। सुनानं छुं खँय् घमण्ड याःसा जिं नं याये फु। तर थ्व मूर्ख ज्या जक खः।
नवायेत जि बांलाक मसये फु, अय्नं जिके बुद्धि मगाः मजू। थ्व खँय् जिमिसं छिमित तःकः मछि धयाः थुइकाबी नं धुन।
छिमिसं मालाच्वंगु ख्रीष्ट जिपाखें नवानाच्वनादीगु खः धयागु फुक्क दसु जिं छिमित बी। छिपिंलिसे व्यवहार यानादीबलय् वय्कः कमजोर मजू, बरु वय्कलं छिमिगु दथुइ थःगु शक्ति क्यनादिल।