6 भाःत मदय् धुंकूपिं मिसां यःयःथें सनाः मोजमज्जा याना जुल धाःसा व सीगु ति हे ग्यनी।
भिं व मभिंया ज्ञान बीगु सिमाया फल छता धाःसा नये मज्यू। नल धाःसा छ उखुन्हु हे सी।”
च्यःतय्त मचांनिसें हे इमिसं धाःधाःगु बियातल कि लिपा इमिसं छिमिगु फुक्कं लाका काइ।
तर स्व, थन ला मोजमज्जा यानाच्वंगु दु। पशुत स्यायेगु, फैत स्यायेगु, ला नयेगु व दाखमद्य त्वनेगु ज्या जुयाः च्वंगु दु। छिमिसं धाइ, “कन्हय् ला झी सि हे सी, उकिं नयाःत्वनाः मोजमज्जा यायेनु!”
“अय् बेबिलोनया कुमारी म्ह्याय्, छ क्वय् क्वहां हुँ, धुलय् फेतु! अय् बेबिलोनीतय् म्ह्याय्, सिंहासन त्वःताः बँय् फेतु! आवंलि छन्त क्वमिलु व नाइसे च्वम्ह धाइ मखु।
जिं सियोनया बांलाःम्ह व नाइसे च्वंम्ह म्ह्याय्यात नाश यानाबी।
न्हापा सासाःगु नसा नइपिं मनूत आः नये मखनाः फोहर वांछ्वइगु थासय् नयेगु माला जूगु दु। थिकेथिकेगु लं फिनाः हुर्के जूपिं आः इपिं फोहर वान्छ्वया तःगु थासय् मालाच्वंगु दु।
वय्कलं वयात धयादिल – “सीम्हयात सीम्हय्सिनं हे थुनी। छ जि लिसे वा।”
अले ला जि थथे धकाः ढुक्क जुयाच्वने – “आः ला जितः दँदं तकयात नयेत माक्व दत। उकिं मोजमज्जा यानाः नयाःत्वनाः जुइदत।”’
“अथे अंश इनाब्यूगु गुलिचां मदुनिबलय् कान्छाम्ह काय्नं थःगु दक्व सम्पत्ति मियाः परदेशय् वन। अन वनाः वं थःगु धिबा मोजमज्जा यानाः फुक्का छ्वत।
छाय्धाःसा थ्व जिमि काय् सी धुकूम्ह हानं म्वानावल, तने धुंकूम्ह हानं लुल।’ अले भ्वय् नयाः न्ह्यइपुकल।”
थौं ला भ्वय् न्याय्काः लय्ताय् माःगु दिं खः, छाय्धाःसा छं किजा सी धुंकूम्ह हानं म्वानावल, तने धुंकूम्ह हानं लुल।’”
“छम्ह तसकं तःमिम्ह मनू दु। वं न्ह्याबलें तसकं थिकेगु मलमलयागु वसः फिना जुइ। अले मोजं जुया जुइ।
मखुसा छिपिं छु स्वयेत वनागु लय्? बाबांलाःगु वसतं पुनातःपिं मनूतय्त स्वःवनागु ला? बाबांलाःगु वसतं पुना तइपिं ला लाय्कुलिइ जक दइ, छाय्धाःसा बांलाक तियाः नयाः मोजमज्जा यानाजुइपिं ला अन जक दइ।
छिपिं थःगु अपराध व पापं यानाः सीपिन्त वय्कलं म्वाकादिल।
झीपिं सीपिं मनूत थें पापी जुया च्वंसां ख्रीष्टं झीगु पाप क्षमा यानादिल। परमेश्वरयागु तःधंगु दया मायां छिमित थथे मुक्ति बियादीगु खः।
छाय्धाःसा जलय् वल कि जलं खइ। उकिं थथे नं च्वयातःगु दु – “अय् न्ह्यःगुलु दँ, सीपिं म्वाना वा। अले ख्रीष्ट येशूं छिमित जः बियादी।”
छिपिं मध्ये नुगः क्यातुम्ह व तसकं भिंम्ह मनुखं नं थः हे किजा, थःम्हं माया याःम्ह कलाः, अले थः ल्यंदुपिं मचाखाचातय्त माया याइ मखु।
छम्ह नुगः क्यातुसे च्वंम्ह मिसा गुबलें बँय् पलाः तयेम्वाय्क ब्वलंगु जुइफु। तर ई तसकं मभिनावनी,
न्हापा पाप यानाच्वंगुलिं व व्यवस्था मानय् मयाइपिं यहूदीमखुपिं जूगुलिं छिपिं सीपिं थें जुयाच्वंगु खः। आः धाःसा परमेश्वरं छिमित ख्रीष्टनापं तुं म्वाकादीगु दु। अले छिमिगु पाप फुक्कं क्षमा यानादीगु दु।
इपिं मध्ये गुलिसिनं ला छेँय् छेँय् वनाः पापं जाःपिं व पापयागु खँ मतिइ तया जुइपिं मिसातय्त ल्हातय् काइ।
थ्व संसारय् छिमिसं मोजमज्जा यानाच्वंगु दु। न्याय याइबलय् सीगु दिनया लागि छिमिसं थःपिन्त ल्ह्वंका च्वन।
वं थथःम्हं तुं तःधं जुयाः गुलि मोज यात, उलि हे छिमिसं नं वयात दुःखकष्ट व ख्वबि ब्यु। वयागु मनं थथे धाः ‘जि ला महारानी जुयाच्वनागु दु। जि विधवा मिसा मखु। जिं गुबलें हे नं दुखं च्वनेमाली मखु।’
“सार्डिसय् च्वंगु मण्डलीयाम्ह दूतयात थथे धकाः च्वया छ्व – परमेश्वरया न्हय्म्ह आत्मा व न्हय्गः नगु दुम्हय्सिनं थथे धयादी – “छिमिसं यानाच्वंगु ज्याखँ जिं स्यू। मनूतय्सं छिपिं म्वानाच्वंपिं खः धकाः बिचाः याइ, अय्नं धात्थें धाये धाःसा छिपिं सीपिं खः।
अनंलि शमूएलं धाल, “अमालेकीतय् जुजु अगागयात थन हजि।” अगाग ढुक्क जुयाः थथे बिचाः यायां वल, “धात्थें हे जितः स्याइ मखुत, जि बचय् जुल।”
छिमिसं वयात धयाब्यु, ‘छि, छिकपिनि परिवार अले छिनापं दुपिं सकलें मनूतय्गु भिं जुइमा। छिं थः फैतय्गु सँ चानाच्वंगु दु धयागु खँ जिं न्यनागु दु।