19 निम्ह स्वम्ह साक्षी मदय्कं सुनानं थकालियात द्वपं बिल धाःसां पत्याः याये मते।
वं छंगु खँ मन्यन धाःसा मेपिं छम्ह निम्हय्सित नं ब्वनाः हुँ। व्यवस्थाय् च्वया तः थें निम्ह स्वम्हय्सिनं साक्षी बिल धाःसा छं वयात ब्यूगु द्वपं ठीक ठहरय् जुइ।
उकिं पिलातसं पिने वयाः इमित धाल – “थ्व मनूयात छिमिसं छु दोष बिया?”
छिकपिनिगु व्यवस्थाय् नं निम्हय्सिनं ब्यूगु साक्षी सत्य खः धकाः च्वयातःगु दु।
मुंगु भेटी शाऊल व बारनाबासयागु ल्हातं यरूशलेमया मण्डलीया थकालिपिन्त बीके छ्वल।
जिं इमित थथे धकाः लिसः बिया – ‘सुनानं मनूयात वयागु दोष ठहरय् मजुइकं सजाँय बीगु रोमीतय्गु चलन मदु। अले वं पाः याःपिनिगु न्ह्यःने थःगु खँ नं धाये दयेमाः।’
जि स्वकः खुसि छिमिथाय् वयेत्यनागु दु। धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु दु – “निम्ह, स्वम्ह मनुखं साक्षी ब्यूसा जक सुं मनूयात दोषी ठहरय् याये फइ।”
स्याना छ्वयेमाःम्ह मनूयात निम्ह वा स्वम्ह मनूया साक्षीं जक स्या, छम्ह हे जक मनूया साक्षीं वयात स्याये मते।
छुं नं अपराध वा अधर्मय् सुं मनूयात छम्ह जक मनूया साक्षीं सजाँय बी मते। वयात सजाँय बीत निम्ह वा स्वम्ह मनुखं साक्षी बीमाः।
थकालिपिन्सं छन्त छेनय् ल्हाः तयाः न्हापां हे क्वःछिनातःगु वरदानयात सितिं छ्वये मते।
बांलाक ज्या याःपिं थकालिपिन्त अप्वः हनाबना तयेमाः। अज्ज ला वचन न्यंकीपिं व स्यनिपिन्त अप्वः हनाबना तयेमाः।
थकालि जुइम्ह मनू दोष मदुम्ह, छम्ह हे जक मिसालिसे ब्याहा याःम्ह जुइमाः, हानं वया मस्त नं विश्वासीत व यःयःथें सना मजुइपिं जुइमाः।
मोशायागु व्यवस्था मानय् मयाइम्ह मनूयात निम्ह स्वम्ह मनुखं साक्षी बिल धाःसा दया मतसे स्यानाछ्वइ धाःसा