6 थज्याःम्ह मनू नकतिनि जक विश्वास याःम्ह नं जुइ मज्यू। मखुसा व नं अप्वः तःधंछुयाः शैतान थें नाश जुयावनी।
आः अमस्याह, ‘छ जिं एदोमीतय्त बुकाः’ धकाः तःधंछुया जुइगु, तर स्व, जिं छन्त छ त्याःगुलिं लय्ताः अले छेँय् हे च्वँ धकाः सल्लाह बी। थःत व यहूदायात छाय् आपतय् लाकेगु?”
तर उज्जियाह बल्लायेधुंकाः वयागु घमण्डं वयात नाश यात। वं गुँगू थनेगु वेदीइ गुँगू थनेत परमप्रभुया देगलय् दुहां वनाः परमप्रभु थः परमेश्वरया विरोधय् अपराध यात।
तर हिजकिया तसकं तःधंछु जुल। परमप्रभुं थःगु निंतिं गुलि नं यानादीगु खः, उकिया निंतिं वं परमप्रभुयात सुभाय् मब्यू। उकिं वं अले यहूदा व यरूशलेमं परमप्रभुया तं फये माल।
क्वमिलुपिन्त हनाबना तइ। घमण्डीत विनाशपाखे न्ह्यांवनाच्वनी।
घमण्डं मनूतय्त पतन यानाबी। क्वमिलु जुयाः जुइपिन्सं हनाबना काइ।
उखुन्हु दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं फुइँ यानाजुइपिं व तःधंछुया जुइपिं सकसित क्वमिलु यानादी।
थथे व सेनायात बुके धुंकाः व तःधंछु जुइ अले वं द्वलंद्वः मनूतय्त स्याइ। अय्नं तःन्हु तक त्याना च्वनी मखु।
अले वय्कलं इमित धयादिल – “जिं शैतानयात स्वर्गं हाबलासा थें च्यानाः कुतुं वःगु खना।
यःपिं दाजुकिजापिं, परमेश्वरयागु खँ बांलाक स्यूपिं मनूत नाप थें छिपिंनाप जिं खँ ल्हाये मफुत। नकतिनि नकतिनि जक ख्रीष्टयात विश्वास याःपिं थ्व संसारयापिं मनूत नाप खँ ल्हाये थें जक ल्हाना च्वना।
आः मूर्तियात छाःगु प्रसादयागु खँय्, “झीपिं फुक्कसिकें ज्ञान दु” धयागु खँ झीसं स्यू। ज्ञानं मनूतय्त तःधंछुकी, तर मायां फुक्कसिगु भिं याइ।
थज्याःगु अजू चायापुगु तःगू हे खँ खना धकाः जिं तःधंछुना जुइ धकाः जिगु म्हय् अतिकं तःधंगु दुःख बियादिल। थुकिं शैतानया मनुखं थें जितः म्हय् च्वाच्वां सुयाः तःधंछुइ मफय्का तल।
थुकिं वयात थः दाजुकिजापिं स्वयाः तःधं भापिके बी मखु। अले व्यवस्थापाखें फहिला जव खव वनेबी मखु। थुकथं वं व वया सन्तानं जुजु जुयाः ताःई तक इस्राएलय् शासन याइ।
छिपिं तःधंछु जुयाः छिमित दासत्वया देश मिश्रं पितहयादीम्ह परमप्रभु छिमि परमेश्वरयात ल्वःमंके मते।
अले मण्डलीं पिने नं नांजाःम्ह जुइमाः, अथे जूसा जक वयात मनूतय्सं हेबाय्चबाय् याइ मखु, अले शैतानयागु जालय् नं लाइ मखु।
वं छुं हे मसीकं तःधंछुया जुइ। अले म्वाःमदुगु खँ पिकयाः जवाःसवाः यानाः ल्वापुथया जुइ। थुकिं मनूतय्त ल्वाकेगु, नुगः मुइकेगु, मेपिन्त मभिंका जुइगु व म्वाःमदुगु संका जक याकी।
मुले तयाः गः कीपिं, थः यःथें सना जुइपिं, जि हे खः धयाजुइपिं, परमेश्वरयात यय्केगु स्वयाः मोजमज्जा जक याये यय्कीपिं,
नकतिनि बूम्ह मचां त्वनेगु शुद्ध आत्मिक दुरुया इच्छा याःथें छिमिसं नं परमेश्वरयागु वचन ब्वनेगु इच्छा या। अले तिनि छिपिं ब्वलनाः मुक्तिया निंतिं न्ह्यज्याये फइ।
क्वकालिपिं मनूतय्सं थकालिपिं मनूतय्त मानय् यायेमाः। थथःम्हं तुं तःधं जुया जुइगु बांमलाः। अय्जूगुलिं ग्वाहालि याये माःपिन्त छिमिसं ग्वाहालि या। थ्व हे खँ धर्मशास्त्रय् नं थथे च्वयातःगु दु – “परमेश्वरं तःधंछुना जुइपिनिगु विरोध यानादी, क्वमिलुपिन्त धाःसा दया यानादी।”
पाप याःपिं स्वर्गदूततय्त हे नं परमेश्वरं ल्यंका मदिसे नरकय् छ्वयादिल। न्याय याइगु दिं मवतले इमित नरकया खिउँथासय् चिनाः तया तल।
थःगु ज्या मयासें छेँ त्वःतावःपिं स्वर्गदूततय्त दकलय् लिपा न्याय यानादीत वय्कलं गुब्सं मब्यनिकथं चिनाः खिउँथाय् कुनादिल।