16 थुकिं यानाः हे वय्कलं जितः माया यानादिल। जि थें ज्याःम्ह तसकं पापीयात थःगु धैर्य क्यनेत वय्कलं जितः नमूना दय्कादिल। थ्व नमूना लिपा वय्कःयात विश्वास याइपिं व अनन्त जीवन काइपिनिगु निंतिं खः।
जुजुया प्रार्थना व परमप्रभुया लिसः, पश्चाताप याये न्ह्यः वं याःगु पाप, वयागु विश्वासघात, वं दय्कूगु मूर्ति पुजा याइगु थाय् व अशेरा द्यःमय्जुया थांत व पुजा याःपिं द्यःतय्गु खँ अगमवक्तातय्गु सफुलिइ च्वयातःगु दु।
हे परमप्रभु! थःगु नांयात तःधंकेत जिगु पाप न्ह्याक्व हे तःधंसां क्षमा यानादिसँ।
अले मोशां हथासं बँय्पाखे क्वछुनाः आराधना यात।
परमप्रभुं थथे धयादी, “थन वा, झीपिंनापं च्वनाः थःथवय् खँल्हाबल्हा याये। छिमिगु पाप ह्याउँसे च्वंसां उपिं च्वापु थें तुयुसे च्वंकाबी। उपिं तच्वकं ह्याउँसे च्वंसां ऊन थें तुयुसे च्वनी।
“जि, जि व हे खः, गुम्हय्सिनं छंगु अपराध थःगु हे लागिं क्षमा यानाबी, जिं छंगु पाप गुबलें लुमंके मखु।
दुष्ट मनुखं थःगु लँपु व अधर्मी मनुखं थःगु बिचाः त्वःतेमा, अले इपिं परमप्रभुयाथाय् लिहां वयेमा, वय्कलं हे इमित दया यानादी। झी परमेश्वरपाखे इपिं लिहां वयेमा, अले वय्कलं इमित पूरा क्षमा यानादी।
अले बालामं बालाकयात धाल, “छि थःगु होमबलिया न्ह्यःने दनादिसँ। जि भचा उखे वने। जितः नापलायेत परमप्रभु झायादी ला! वय्कलं जितः छु क्यनादी व जिं छितः धाये।” उकिं व याकःचा हे बाझःगु डाँडाय् थहां वन।
जिं छिकपिन्त धाये – अथे हे परमेश्वरयापिं स्वर्गदूतत नं पश्चाताप याःम्ह छम्ह पापी खनाः लय्लय्ताइ।”
अले वय्कलं लिसः बियादिल – “जिं छन्त धात्थें धाये – थौं हे छ जि नाप स्वर्गय् वने खनी।”
“अय्जूगुलिं जिं छितः धाये – वं याःगु यक्व पाप क्षमा जूगुलिं वं यक्व माया यात। सुयागु कम जक पाप क्षमा जुइ, वं कम हे जक माया याइ।”
अय्नं छिमिसं येशू परमेश्वरया काय्, मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट हे खः धकाः विश्वास याये फयेमा, अले विश्वास यानाः वय्कःयागु नामय् छिमित जीवन दयेमा धकाः थ्व च्वयातःगु खः।
वय्कःया काय्यात विश्वास याइम्हय्सिके अनन्त जीवन दु। काय्नं धाःगु मानय् मजूम्हय्सिनं थज्याःगु जीवन कायेखनी मखु, थज्याःम्हय्सित परमेश्वरं तं दिकादी।”
“जिं छिमित खःगु खँ धाये – जिगु खँ न्यनाः जितः छ्वया हःम्हय्सित सुनां विश्वास याइ, वयात अनन्त जीवन दइ। थज्याःम्ह मनूयागु न्याय जुइ मखु, बरु सीम्वाय्क अनन्त जीवन दये धुंकी।”
बाःनं जितः बियादीपिं फुक्कं जिथाय् वइ। अले जिथाय् वःपिन्त जिं गुबलें हे त्वःते मखु।
काय्यात खंपिं व विश्वास याःपिन्त अनन्त जीवन बीगु हे जिमि बाःयात यःगु खँ खः। अले जिं इमित दकलय् लिपायागु दिनय् म्वाका बी।”
सुनां जिगु म्ह नइ, अले जिगु हि त्वनी, वयाके अनन्त जीवन दइ। अले वयात दकलय् लिपायागु दिनय् जिं म्वाका बी।
वय्कःयात विश्वास याःपिनिगु न्ह्याथें ज्याःगु पाप नं क्षमा यानाबी। थ्व ज्या मोशां ब्यूगु व्यवस्थां याये मफुत।
न्हापा न्हापा जूगु च्वयातःगु फुक्क खँ झीत स्यनेत खः। धर्मशास्त्रय् च्वयातःगुपाखें ग्वाहालि कयाः सह यानाच्वन धाःसा झीत आशा दइ।
पापया ज्याला मृत्यु खः। परमेश्वरं सितिकं बियादीगु वरदान झी प्रभु येशू ख्रीष्टयाके अनन्त जीवन खः।
ब्याहा मजुनिपिनिगु लागि प्रभुं जितः छुं धयादीगु मदु। बरु प्रभुयागु दया मायां विश्वास याये बहःम्ह जुयाः जिं छिमित धयाच्वना –
थथे परमेश्वरं जिमित दया माया यानाः थ्व ज्या बियातःगु खः। उकिं जिमिसं आशा त्वःते मखु।
झीपिं ख्रीष्टयाके भरोसा तयापिं दक्वसिबय् न्हापां हे ल्ययातःपिं खः। उकिं परमेश्वरयात झीसं तःधंके।
वय्कलं झीत थथे तःधंगु दया माया यानादीगुलिं झीसं वय्कःयात तःधंकेमाः। वय्कलं थः यःम्ह काय्पाखें झीत दया माया यानादिल।
झीत परमेश्वरं दया माया यानादी धकाः सीके बीत थथे यानादीगु खः। थ्व दया माया ख्रीष्ट येशूपाखें परमेश्वरं झीत न्ह्याबलेंया निंतिं क्यनादीगु दु।
उबलय् वय्कः थः मनूतय्पाखें महिमा कायेत व विश्वास याइपिं सकसितं अजू चाय्केत झाइ छाय्धाःसा छिमिसं जिमिगु साक्षीयात विश्वास यात।
न्हापा जिं प्रभुयात विश्वास मयानानिबलय् निन्दा यायेगु, वय्कःयात विश्वास याइपिन्त लिइगु व वय्कःयात क्वह्यंका जुइगु याना, तर जिं थुपिं मसीकं व अविश्वासय् यानागुलिं परमेश्वरं जितः दया यानादिल।
अय्जूगुलिं हे नं वय्कःयात विश्वास यानाः परमेश्वरया न्ह्यःने वइपिन्त वय्कलं आः हे सदांया निंतिं बचय् यानादी फु, छाय्धाःसा इमिगु निंतिं वय्कलं परमेश्वरयात न्ह्याबलें बिन्ति यानाच्वनादीगु दु।
नोआं न्यंकूबलय् मनूतय्सं विश्वास हे मयाः। नोआं जहाज दय्का च्वंतले इमिसं विश्वास याइ ला धकाः परमेश्वरं तःन्हु हे पियादिल। संसार लखं जाःबलय् च्याम्ह जक मनूत म्वात, मेपिं फुक्कं सित।
थौं तक झाया मदिसे प्रभु पियाच्वनादीगु पापी मनूत बचय् जुइमा धकाः खः। झी यःम्ह किजा पावलं नं परमेश्वरपाखें बुद्धि कयाः थ्व हे खँ च्वयातःगु खः।
गुम्ह गुम्हय्सिनं मतिइ तः थें प्रभुं थःम्हं धयादी थें यायेत लिपा लाकादी मखु। अथेसां छिपिं सुं नं नाश मजुइमा, अले फुक्कसिनं पश्चाताप यायेमा धकाः वय्कः पियाच्वनादीगु खः।