6 अय्जूगुलिं झीपिं मेपिं थें न्ह्यलं ब्वाना च्वने मजिल, बरु होश यानाः न्ह्यलं चाय्का च्वनेमाः।
अल्छीत न्ह्यलं जक ब्वानाच्वनी, अल्छीत प्वाः द्यांलाकाः च्वनेमाली।
इस्राएलया फुक्क पिवाःत कांपिं खः। इपिं फुक्कं ज्ञां मदुपिं खः। इपिं उइ मफुपिं खाखः खिचात थें खः। इपिं ग्वारातुली अले म्हगस खनी। इपिं द्येने जक मास्तिवय्काच्वनी।
जहाजया कप्तानं वयात अन द्यनाच्वंगु खनाः धाल – “छ थन द्यनाच्वनागु ला? दनाः थः द्यःयागु नां कयाः ग्वाहालि फ्वँ। छिमि द्यवं झीत दया याइ ला? अले झीत बचय् याइ ला?”
छन्हु चान्हय् फुक्कं द्यनाच्वंबलय् शत्रु वयाः छ्व ह्वलातःगु बुँइ नामायागु पुसा ह्वला थकल।
“उकिं होशयानाच्वँ, छाय्धाःसा छिमिसं छिमि प्रभु गुबलय् वइ धकाः मस्यू।
“उकिं छिपिं नं होशयानाच्वँ, छाय्धाःसा मनूया काय् गुबलय्, गुखुन्हु वइ धकाः छिमिसं मस्यू।
जिलाजं वये लिबाकूगुलिं इमि न्ह्यः वल।
वय्कलं इमित धयादिल – “नुगः मछिनाः जिगु छाति हे तज्याइ थें च्वनाच्वन। छिपिं मद्यंसे थन हे च्वनाच्वँ।”
जिं छिमित धयाच्वनागु खँ फुक्कसितं धयाच्वनागु दु – ‘होशयानाच्वँ।’”
मालिक लिहां वइबलय् वं थः च्यःतय्त मद्यंसे च्वनाच्वंगु खन कि गुलि स्याबास बी। जिं छिमित धात्थें धाये – व मालिकं थः च्यःयात पाहांयात थें फ्यतुकाः नके त्वंके याइ।
“थ्व नं सीकाति – थःगु छेँय् खू वइगु खँ सिल कि छेँ थुवाः चच्छिं मद्यंसे पियाच्वनी। वं खुँयात दुहां वये तकं बी मखु।
अय्जूगुलिं होश यानाच्वँ। व दिनय् जू वइगु फुक्क खं बचय् जुइत व मनूया काय्या न्ह्यःने दने फय्केत छिमिसं न्ह्याबलें प्रार्थना याना च्वँ।”
अले वय्कलं धयादिल – “छिपिं छाय् द्यनाच्वनागु? दनाः प्रार्थना या। अले जक दुःखकष्ट जू वःसां छिपिं बल्लाना च्वने फइ।”
अय्जूगुलिं होश यानादिसँ, स्वदँ स्वदँ तक जिं छिकपिन्त चच्छि न्हिच्छि ख्वबि हाय्काः स्यनागु खँ ल्वःमंकादी मते।”
भिंगु ज्याखँ यायेत न्ह्यलं चाय्कि, अले पाप यायेगु त्वःति। छिमित मछालापुकेत जिं थथे धयाच्वनागु खः, छाय्धाःसा छिपिं गुम्हं गुम्हय्सिनं परमेश्वरयात म्हसीके मफुनि।
होशयानाच्वँ, बल्लाक विश्वास याना च्वँ, अले मग्यासे बल्लाका च्वँ।
झीपिं नं छकः इपिं थें हे जुइ धुनागु दु, झीसं नं थःत यःथें यानाः मोजमज्जा याना जुइ धुन। थुकथं मेपिं थें झीपिं नं परमेश्वरयागु तं फये मालीपिं जुइ धुन।
छाय्धाःसा जलय् वल कि जलं खइ। उकिं थथे नं च्वयातःगु दु – “अय् न्ह्यःगुलु दँ, सीपिं म्वाना वा। अले ख्रीष्ट येशूं छिमित जः बियादी।”
न्ह्याबलें छिमिसं पवित्र आत्मायागु शक्ति कयाः प्रार्थना या, अले परमेश्वरयागु ग्वाहालि फ्वँ। होशियार जु, अले न्ह्याथासय् च्वंपिं विश्वासीतय्गु निंतिं मदिक्क प्रार्थना या।
फुक्कलिसे बांलाक हनाबना याना च्वँ। प्रभु याकनं झाइ।
छिमिसं प्रार्थना यायेगु गुबलें त्वःते मते। म्हुतुं जक प्रार्थना यायेगु मखु, दुनुगलंनिसें परमेश्वरयात सुभाय् बियाः प्रार्थना यायेमाः।
दाजुकिजापिं, सी धुंकूपिं विश्वासीतय्गु खँ नं छिमित कने। आशा मदुपिं मनूतय्सं थें छिमिसं नुगः मछिंके मते।
वय्कः झीगु निंतिं सिनादिल। अय्जूगुलिं प्रभु लिहां झाइबलय् झीपिं म्वाना च्वंसां, सी धुंकूसां वय्कः नाप च्वने दइ।
झीपिं जलय् च्वनीपिं जूगुलिं झीसं थःत कःघाना च्वनेमाः। झीसं ला विश्वास व मायायात छातिइ चीगु नँयागु पाता थें चिना तयेमाः अले मुक्तियागु आशायात तपुलि थें पुया च्वनेमाः।
अय्नं मिसातय्सं क्वात्तुक विश्वास व माया यानाः पवित्र जुयाच्वन धाःसा मचा बुइकीबलय् इपिं कष्टं बचय् जुइ।
अथे हे मिसातय्सं ल्वय्कः सादा वसतं पुना जुइमा। तःजिगु तिसा, वसः पुनाः अप्वः समाः याना जुइ मते।
इमि कलाः नं अथे हे भिंपिं, दुग्यंपिं, मेपिन्त हेबाय्चबाय् याना मजुइपिं, थातं च्वने फुपिं व न्ह्यागु खँय् नं विश्वास यायेबहःपिं जुइमाः।
बिशप जुइम्ह मनू छुं हे दोष मदुम्ह, छम्ह हे जक मिसालिसे ब्याहा याःम्ह, थातं च्वने फुम्ह, थःत थःम्हं कःघाये फुम्ह, चालचलन बांलाःम्ह, पाहां वःपिन्त दुनुगलंनिसें दुकाइम्ह, बांलाक स्यनेकने याये फुम्ह,
छं जक न्ह्यागु जूसां नुगः क्वात्तुकाः च्वँ। दुःख सी माःसां स्यू। भिंगु खँ न्यंकेगु याना च्वँ। थःत बियातःगु ज्या पूवंकि।
थ्व हे दया मायां झीत पापं व संसारयागु ज्याखं लिचिकी, अले थःत कःघानाः धर्मी व परमेश्वरयात मानय् याइपिं जुयाः थ्व संसारय् म्वानाच्वने फइ।
अथे हे ल्याय्म्हपिं मिजंतय्त नं थःत कःघाना च्वँ धकाः स्यनेकने या।
अथे जूगुलिं छिमिसं थःगु मन थातय् लाकाः होश यानाच्वँ। येशू ख्रीष्ट झायादीबलय् बी तिनिगु परमेश्वरयागु आशिषय् पूरा भरोसा तया च्वँ।
थ्व संसार याकनं हे मदया वनिन। उकिं मन थातय् लाकाः प्रार्थना याना च्वँ।
अय्नं थःगु मन बल्लाका च्वँ, होश यानाच्वँ। छिमि शत्रु, शैतानं छिमित फतिंफतलय् स्यंकेत स्वयाच्वंगु दु। नये मखंम्ह सिंह थें शैतानं नं सुयातं स्यंके फइ ला धकाः माः जुयाच्वंगु दु।
“होश यानाच्वँ, जि खुँ थें वये। मद्यंसे न्ह्यलं चाय्का च्वंम्ह धन्यम्ह खः। वसः ज्वना च्वंम्ह धात्थें धन्यम्ह खः, छाय्धाःसा इपिं नांगां जुइ माली मखु। अले थःगु नांगांगु म्ह कर्पिन्त क्यने माली मखु।”
न्ह्यलं चायेका च्वँ, ल्यंदनिगु खँयात बल्लाका ति। मखुसा याकनं हे तनावनी। जिमि परमेश्वरया न्ह्यःने छिमिसं याना जूगु ज्याखँ बांलाः मजू धकाः जिं स्यू।