1 दाजुकिजापिं, प्रभु थुखुन्हु थुबलय् झाइ धकाः छिमित च्वया च्वनेमाःगु मदु,
येशू जैतून डाँडाय् फ्यतुना च्वनादीबलय् चेलातय्सं सुतुक्क वयाः धाल – “छिं धयादी थें गुबलय् जुइ? अले छि झायादीगु व संसार नाश जुया वनीगु खँ जिमिसं गथे याना सीकेगु?”
“थथे गुबलय्, अले गुखुन्हु जुइ धकाः सुनानं मस्यू। स्वर्गय् च्वंपिं स्वर्गदूततय्सं व परमेश्वरया काय्नं नं थ्व खँ मस्यू। परमेश्वर बाःनं जक स्यू।
अले वय्कलं धयादिल – “बाःनं यानादीगु ज्या छिमिसं छु इलय्, गुबलय् जुइ धकाः न्यना च्वनेमाःगु मदु।
यहूदियाय् च्वंपिं विश्वासीतय्त छ्वयाहःगु ग्वाहालियागु खँय् जिं छिमित हानं च्वया च्वनेमाःगु मदु।
अय्जूगुलिं थःथवय् थ्व खँ कनाः साहस बीगु याना च्वँ।
आः छिमित थःथवय् माया यानाच्वनेमाः धकाः जिमिसं च्वया च्वनेमाःगु मदु, छाय्धाःसा थ्व खँ ला छिमित परमेश्वरं हे स्यनादीगु दु।
यःपिं दाजुकिजापिं, जिं छिमित परमेश्वरं झी सकसितं इना बियादीगु मुक्तियागु खँ च्वयेगु मतिइ तयागु खः। अय्नं आः छिमित परमेश्वरं बियादीगु सत्य खँय् हे छिपिं क्वात्तुक च्वनाच्वँ धकाः न्वायेगु हे जितः तसकं बांलाः ताल।