18 व ई वइबलय् छिमिसं ल्यःम्ह जुजुपाखें छुत्काराया निंतिं तसकं हाली। अथेसां व दिनय् परमप्रभुं छिमित लिसः बियादी मखु।”
जिमि अबुं छिमित झ्यातुगु जुवा क्वबिकादीगु खः, तर जिं उगु जुवायात झन झ्यातुइकाबी। जिमि अबुं छिमित कोर्रां दाय्कादीगु खः, तर जिं छिमित बिच्छितय्सं न्याकाबी।”
छाय्धाःसा परमेश्वरयात मानय् मयाइम्ह मनूयात परमेश्वरं नाश यानादीबलय् वयात छु आशा दइ?
वयात दुःख जुइबलय् परमेश्वरं वयागु बिन्ति न्यनादी ला?
इपिं ग्वाहालिया निंतिं हाल, अय्नं इमित सुनानं बचय् याः मवः। इमिसं परमप्रभुयात सःतल, अय्नं वय्कलं लिसः बियामदी।
सुनां हाःनाः मदुपिनिगु ख्वःसः न्यनी मखु, वयागु ख्वःसः नं सुनानं न्यनी मखु।
छिमिसं प्रार्थनाय् ल्हाः ल्ह्वनीबलय् जिं छिमित स्वये मखु। छिमिसं न्ह्याक्व प्रार्थना याःसां जिं न्यने मखु छाय्धाःसा छिमिगु ल्हाः हिया हिं जाःगु दु।
धात्थें हे परमप्रभुया ल्हाः बचय् याये मफय्क चिहाकः जूगु मदु, अले वय्कःया न्हाय्पं नं तायेमदय्क ख्वातुसे च्वंगु मदु।
इपिं तसकं कष्टय् लाना नयेपित्याकाः देशय् चाचाःहिलाजुइ। उबलय् इमित तसकं नयेपित्याइ, इपिं तसकं तंम्वइ अले च्वय् स्वयाः थः जुजु व थः परमेश्वरयात सराः बी।
उकिं जिं नं इपिंलिसें तंमय् ज्या याये। जिं इमित भचा नं दया याये मखु, त्वःते नं मखु। जिगु न्हाय्पनय् चिल्लाय् दनाः हाःसां जिं इमिगु खँ न्यने मखु।”
उबलय् नायःतय्सं परमप्रभुयाके ग्वाहालि फ्वनी। तर वय्कलं इमित लिसः बियादी मखु। इमिसं बांमलाःगु ज्या याःगुलिं उबलय् वय्कलं थःगु ख्वाः इपिंपाखें फस्वय्कादी।
छेँ थुवालं खापा ति धुंकाः हानं चाय्काबी मखु। अले छिपिं पिने च्वनाः थथे धयाः खापा संका च्वनेमाली – ‘प्रभु, खापा चाय्कादिसँ।’ वय्कलं थथे लिसः बिया हइ – ‘छिपिं गनं वयापिं खः? जिं छिमित म्हमस्यू।’
वं छिमिगु बाबांलाःपिं फैच्वलय्तय् बथानं झिब्वय् छब्व यंकी। अले छिपिं थः नं वया दास दासी जुइ।