14 अले वं हे छिमिगु दक्वसिबय् बाबांलाःगु बुँत, दाखक्यब व जैतूनया क्यबत कयाः थः भारदारतय्त बी।
आहाबयात जिं थथे धाःगु दु धकाः धा, परमप्रभुं थथे धयादी- ‘आहाब नाबोत धाःम्ह मनूयात स्यानाः छं वयागु दाखक्यब नं थःगु यानाः कायेत्यंगु दु। नाबोतया हि खिचातय्सं फ्यःगु थासय् हे छंगु हि नं खिचातय्सं फ्यइ।’”
छन्हु आहाबं नाबोतयात धाल, “जितः छंगु दाखक्यब ब्यु। व जिगु दरबारया लिक्क दु, अन जिं वाउँचा पी। उकिया पलेसा जिं छन्त बांलाःगु मेगु दाखक्यब बी, अथे मज्यूसा जिं उकिया गुलि मू तु उलि धिबा बी।”
ईजेबेलं वयात धाल, “इस्राएलयाम्ह जुजु छि खः, कि सु खः? लासां दनादिसँ, ख्वाः खिउँकादी मते, छुं भपियादिसँ! जिं नाबोतया दाखक्यब छितः बीके।”
शासकं मनूतय्त थःगु जग्गा जमिनं पितिनाछ्वयाः इमिगु सर्बय लाकाकाये मज्यू। वं थःगु हे जग्गा जमिनं छुं ब्व थः काय्पिन्त सर्बय कथं बीमाः थुकथं जिम्ह सुं मनूयात वयागु थःगु जग्गा जमिनपाखें अलग याइ मखु।’”
शाऊलं थः मनूतय्त धाल, “हे बेन्यामीनीत, जिगु खँ बांलाक ध्यान बियाः न्यँ। छु यिशैया काय्नं छिमित बुँ व दाखक्यब बी अले छिमित द्वःछि व सःछिया पुचःया सेनापति दय्की धकाः छिमिसं आशा यानाच्वना ला?
वं हे छिमि म्ह्याय्पिन्त अत्तर दय्किगु, नसा ज्वरय् यायेगु ज्या याकी।
थः भारदारत व मेपिं हाकिमतय्त बीत छिमिगु अन्न व दाखया फलपाखें झिब्वय् छब्व यंकी।