20 व ब्यथा जुयाः सी थें च्वंबलय् वयात सुसाःकुसाः याइपिन्सं वयात धाल, “साहस या! छं काय् बूगु दु!” तर वं थ्व खँय् वास्ता नं मयाः अले लिसः नं मब्यू।
इपिं बेथेलं वन। एप्रात थ्यनी थें च्वंकाः राहेलयात मचाबुइ ब्यथा जुल।
तःधंगु दुःख जूबलय् जिं परमप्रभुयात मालाजुया। चच्छि चच्छिं जिं ल्हाः ल्ह्वनाः प्रार्थना याना। अय्नं जिगु मन याउँसे मच्वं।
प्वाथय् दुम्ह मिसायात ब्यथा जुइबलय् तसकं दुःख जुइ, तर मचा बुइधुंकाः मचां यानाः वं थःत जूगु दुःख फुक्कं ल्वःमंका छ्वइ।
एलीया भौ पीनहासया कलाः प्वाथय् दुम्ह खः, अले वया मचाबुइगु ई वये धुंकूगु खः। वं परमेश्वरया बाचाया सनू लाकायंकूगु अले थः ससःबौ सीगु व थः भाःत सीगु खँ न्यँसेंलि वया मचाबुइ बेथा जुल, अले मचा बुइकल।