18 दाऊदं थः निम्ह कलाःपिं नापं अमालेकीतय्सं यंकूगु सकलें मनूत व फुक्कं वस्तुतय्त छुतय् याना हल।
वं थः काय्चा लोत व वयागु सम्पत्ति लिसें शत्रुतय्सं त्याकाः यंकूपिं मिसात, मिजंत फुक्क लितहल।
अले इमिसं थः मनूत ज्वनाः नतन्याहया काय् इश्माएललिसें लडाइँ याः वन। इमिसं वयात गिबोनय् दुगु तःधंगु पुखूया न्ह्यःने लुइकल।
वयात धाल, “छि दासतय्सं जिमिगु जिम्माय् दुपिं सेनातय्त ल्याः खाःगु दु। जिमि मनूत छम्ह नं तंगु मदु।
अनंलि दाऊदं परमप्रभुयाके न्यन, “छु जि उपिं लुतय् याइपिं मनूतय् ल्यूल्यू वने ला? छु जिं इमित नापलाके फइ ला?” परमप्रभुं वयात लिसः बिल, “ज्यू, छं इमित ल्यू हुँ, छं इमित नापालाकाः फुक्क ज्वनायंकूपिन्त छुतय् याना हजि।”