9 वं शमूएलयात धाल, “वनाः सुम्क ग्वार्तुला च्वँ, छुं जुयाः वय्कलं हानं सःतादिल धाःसा थथे धा, ‘परमप्रभु, धयादिसँ, छिकपिनि दासं न्यनाच्वंगु दु।’” अले शमूएल वनाः थःगु थासय् ग्वार्तूवन।
परमप्रभु परमेश्वरं छु धयादी व जिं न्यने। छाय्धाःसा वय्कलं थः विश्वास यायेबहःपिंलिसे शान्तिया खँ ल्हाइ। तर इपिं हाकनं मूर्ख लँय् मवनेमा।
धात्थें हे वय्कःया उद्धार वय्कःयात मानय् याइपिनिगु न्ह्यःने हे दु, अथे जुयाः वय्कःया महिमा झीगु देशय् च्वनाच्वनेमा।
मोशायात धाल, “छिं हे जिमित धयादिसँ, अले जिमिसं न्यने। परमेश्वर थः हे जिपिंलिसें खँ ल्हानादीसा जिपिं सी।”
अनंलि परमप्रभुं थथे धाःगु जिं ताल, “जिं सुयात छ्वयेगु? अले जिमिगु निंतिं सु वनेगु?” जिं लिसः बिया, “जि वने प्रभु, जितः छ्वयादिसँ!”
वं धाल, “हे दानिएल, छ परमेश्वरया लागिं तसकं तःजिम्ह खः, छ ग्याये मते, छन्त शान्ति दयेमा, बल्ला व साहसी जु।” वं उलि धायेवं हे जिके बल वल अले जिं धया, “हे जिमि प्रभु, छिं जितः बल बियादीगुलिं आः धयादिसँ।”
आः दनाः शहरय् हुँ, अन हे छन्त यायेमाःगु ज्या कनी।”
व मनुखं धाल, “मखु, जि ला आः परमप्रभुया सेनाया कप्तान जुयाः वयागु दु।” अनंलि यहोशूं बँय् भ्वसुलाः भागि यात अले वयात न्यन, “जिमि प्रभुं, थः दासयात छु धयादी?”
अनंलि परमप्रभु वया न्ह्यःने दंझाल अले न्हापा थें तुं सःतल, “शमूएल, अय् शमूएल।” शमूएलं लिसः बिल, “धयादिसँ, छिकपिनि दासं न्यनाच्वनागु दु।”
परमप्रभुं स्वकः खुसि वयात सःतादिल, अले वं हाकनं एलीयाथाय् वना न्यं वन, “छिं जितः सःतादियागु खः। जि थन हे दु।” अनंलि परमप्रभुं हे थ्वयात सःतादीगु खः धकाः एलीं थुइकल।