8 अबीशैनं दाऊदयात धाल, “थौं छिकपिनि शत्रुयात परमेश्वरं छिगु ल्हातय् लःल्हानादीगु जुयाच्वन। जितः उजं बियादिसँ, भालां सुयाः छक्कलं हे वयात बँय् तियाबी। जिं निक्वः सुइ हे माली मखु।”
अले सरूयाहया काय् अबीशैनं जुजुयात धाल, “स्वयादिसँ, थ्व सीम्ह खिचां छाय् छितः सराः बियाच्वंगु? जि उखेपाखे वनाः वयागु छ्यं द्येनाबी।”
छिं जितः जिमि शत्रुतय्गु ल्हातिइ लाकेबिया मदी। छिं जिगु तुतियात चक्कंगु थासय् तयादीगु दु।
अले कारेहया काय् योहानानं मिस्पाय् गदल्याहयात सुं मदुगु थासय् थथे धाल, “जि वनाः नतन्याहया काय् इश्माएलयात स्याये ला? थ्व खँ सुनानं सी मखु। छिगु प्येखेरं मुंवःपिं यहूदाया मनूतय्त छ्यालब्याल जुइके बीत, अले यहूदाया ल्यनाच्वंपिं नाश जुइके बीत वयात छाय् छिगु ज्यान काय्के बीगु?”
परमप्रभुया विरोधय् इमिसं न्ह्याथें ज्याःगु ग्वसाः ग्वसां वय्कलं इमित भज्यंक नाश यानादी। दुःख निकः खुसी वइ मखु।
वय्कलं फुक्क मनूतय्त हे दया माया यायेत इमित आज्ञा मानय् मयाइपिं यानादिल।
इमि बल्लाःम्ह रक्षकं इमित तापाक्क छ्वल, परमप्रभुं इमित त्वःतादिल, अथे जुयाः छम्ह शत्रुं द्वःछिम्हय्सित बुके फत, अले झिद्वःम्हय्सित निम्हय्सिनं बुके फत?
परमप्रभुं इमि पुर्खातलिसें पाफयादीगु थें वय्कलं देशय् न्यंक इमित आराम बियादिल। इमि छम्ह नं शत्रु इमि न्ह्यःने दने मफुत छाय्धाःसा परमप्रभुं इस्राएलीतय्गु ल्हातय् इमि फुक्क शत्रुत लःल्हानादिल।
यहूदा कुलयापिं मनूत हमला यायेत वंबलय् परमप्रभुं कनानीत व परिज्जीतय्त इमिगु ल्हातय् बियादिल। इमिसं बेजेकय् झिद्वः मनूत स्यात।
दाऊद पहाडी देशय्, जीपया मरुभूमिया सुरक्षित थासय् वनाः सुला च्वंवन। शाऊलं वयात न्हिया न्हिं हे मालाच्वंगु खः। तर परमप्रभुं दाऊदयात वयागु ल्हातय् लःल्हाना मदी।
दाऊदया मनूतय्सं वयात धाल, “थ्व व हे न्हि खः गुकिया बारे परमप्रभुं धयादिल। वय्कलं छि शत्रुत छिगु ल्हातय् लःल्हानादी, अले इमित छिं छु याये यः याये फु।” शाऊलं मचाय्क दाऊदं चिसकं क्वछुनाः वनाः वय्कःया गाया च्वः चानाबिल।
तर दाऊदं शाऊलयागु गाया च्वः चाःगुलिं वया विवेकं थःत दोष बियाच्वन।
परमप्रभुं सकलें मनूतय्त वयागु धार्मिकता व विश्वास याये बहःया निंतिं सिरपाः बियादी। थौं परमप्रभुं छितः जिगु ल्हातय् बियादीगु दु तर जिं परमप्रभुया अभिषेक जूम्हय्सित ल्हाः ल्ह्वने मखु धकाः छुं मयाना।
अथे जुयाः दाऊद व अबीशै चान्हय् छाउनी दुहां वन अले सिपाइँतय् दथुइ शाऊलयात वया भाला छ्यंफुसय् बँय् तिनाः द्यनाच्वंगु खन। अबनेर व सिपाइँत धाःसा शाऊलयात दथुइ तयाः चाकःछिं द्यनाच्वंगु खः।
तर दाऊदं वयात धाल, “जुजुयात स्याये मते। परमप्रभुया अभिषेक जूम्हय्सित ल्हाः ल्ह्वंम्ह सु जक दोषी मजूगु दु?”