7 अले दाऊदं थः मनूतय्त “शाऊलयात हमला याये मते” धकाः पन। शाऊल दनाः गुफां पिहां वयाः थःगु लँपु जुयावन।
दाऊदं धाल, “परमप्रभुं अभिषेक याःम्हय्सित ल्हाः ह्वनेत छ छतिं मग्या ला?”
थः पासायात जिं मभिं यानागु दुसा, छुं म्वायेक जिं थः विरोधीतय्त हय्कयागु दुसा, जिं थज्याःगु छुं यानागु दुसा
तर जिं छिमित धाये – शत्रुयात माया या, थःत दुःख बीपिनिगु निंतिं प्रार्थना या।
जि थन हे दु। छिमि सुयां जिगु विरोधय् छुं धाये मास्ति वःसा थन परमप्रभु व वय्कलं ल्ययादीम्ह जुजुया न्ह्यःने हे धा। जिं सुयागुं द्वहं कयागु दु ला? जिं सुयागुं गधा कयागु दु ला? जिं सुयातं ध्वंलानागु दु ला? जिं सुयागुं दोष सुचुका घुस नयागु दु ला? जितः धा, जिं वयात पलेसा पुलाबी।”
अले वं थः मनूतय्त धाल, “परमप्रभुं जुजु अभिषेक यानादीम्ह जिम्ह मालिकयात जिं थःगु ल्हाः ल्ह्वने म्वालेमा। परमप्रभुं हे बचय् यानादीमा छाय्धाःसा व परमप्रभुया अभिषेक जूम्ह खः। जिं वयागु छुं भतिचा नं हानि याये म्वालेमा।”
अनंलि दाऊद नं गुफां पिहां वयाः शाऊलयात थथे धकाः सःतल, “हे जिमि प्रभु, महाराज।” शाऊलं लिफः स्वल। अले बँय् भ्वःसुलाः दाऊदं
धन्य खः छंगु बुद्धि, छ धन्यम्ह खः, छाय्धाःसा थौं छं जितः स्यायेगु व जिगु थःगु ल्हातं बदला कायेगु दोषपाखें बचय् यानाबिल।
परमप्रभुं सकलें मनूतय्त वयागु धार्मिकता व विश्वास याये बहःया निंतिं सिरपाः बियादी। थौं परमप्रभुं छितः जिगु ल्हातय् बियादीगु दु तर जिं परमप्रभुया अभिषेक जूम्हय्सित ल्हाः ल्ह्वने मखु धकाः छुं मयाना।
तर दाऊदं वयात धाल, “जुजुयात स्याये मते। परमप्रभुया अभिषेक जूम्हय्सित ल्हाः ल्ह्वंम्ह सु जक दोषी मजूगु दु?”