12 “झीपिं निम्हय्सियागु दथुइ परमप्रभुं हे न्याय यानादीमा। छिसं जिगु विरोधय् यानादीगु ज्याया निंतिं परमप्रभुं हे छितः बदला कयादीमा। अय्नं जिं धाःसा थःगु ल्हाः छिगु विरोधय् गुब्सं ल्ह्वने मखु।
अले साराईनं अब्रामयात धाल, “जितः जूगु दुःख फुक्क छिं यानाः जूगु खः। जिं हे छितः थः दासी लःल्हाना बियागु खः। आः वं थः प्वाथय् दत धयागु सिसांनिसें जितः क्वह्यंकाहल। आः परमप्रभुं हे छिगु व जिगु न्याय यानादी।”
जिमि बाज्या नाहोर व छिमि बाज्या अब्राहामया परमेश्वरं झी दथुइ न्याय यानादीमा।” उकिं याकूबं परमेश्वरयागु नामय्, गुम्ह खनाः वया बाः इसहाक ग्याइगु खः, ल्वहंया लागा मानय् याये धकाः पाफय्कल।
वय्कलं जितः जिमि शत्रुतलिसे बदला कयादी। वय्कलं जाति-जातियात जिगु अधीनय् तयादी।
उबलय् हे स्विम्ह मध्येया नायः अमासैयात परमेश्वरया आत्मां हपाःबियादिल। अले वं थथे धाल, “हे यिशैया काय् दाऊद जिपिं छिपाखे दु। छि ताःलायेमा छितः ग्वाहालि ब्यूपिं नं ताःलायेमा, छाय्धाःसा छिमि परमेश्वरं हे छन्त ग्वाहालि यानादी।” उकिं दाऊदं इमित लसकुस यात। वं इमित सेनाया नायःत दय्कल।
जि जूगु जूसा, जिं जिगु बिन्ति परमेश्वरयात हे छायेगु जुइगु, अले जिगु मुद्दा वय्कःया न्ह्यःने हे तयेगु जुइगु।
हे परमप्रभु! जिगु विरोध याइपिनिगु विरोध यानादिसँ। जिलिसें ल्वाःवइपिंलिसे ल्वानादिसँ।
हे परमेश्वर, जि दोष मदुम्ह खः धकाः क्यनादिसँ। छितः म्हमस्यूपिं सकल मनूतपाखें जितः रक्षा यानादिसँ। मखुगु खँ ल्हाइपिं व दुष्टपिं मनूतपाखें जितः बचय् यानादिसँ।
हे परमप्रभु, छि सजाँय बियादीम्ह परमेश्वर खः, थःगु तं क्यनादिसँ!
यःपिं दाजुकिजापिं, छिपिं थःपिन्सं हे पलेसा कायेगु स्वये मते, बरु परमेश्वरया तच्वःगु तंमय् त्वःताब्यु। छाय्धाःसा धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु दु, “बदला कायेगु जिगु ज्या खः, जिं इमित सजाँय बी” परमप्रभुं धयादी।
थःत ब्वः ब्यूपिन्त वय्कलं ब्वः बियामदी। अय्च्वंक दुःखकष्ट बिलं नं वय्कलं ख्याच्वः बियामदी, बरु ननिमवासे वय्कलं बांलाक न्याय यानादीम्ह परमेश्वरयाके भरोसा तयादिल।
थुपिं तसकं हाला हल – “शक्ति दुम्ह, पवित्रम्ह व सत्यम्ह परमप्रभु, पृथ्वीइ च्वंपिन्त छिं गुबलय् जिमित स्याःगु पलेसा कायेत न्याय यानादीगु?”
जिमिसं छिमित छुं स्यंकागु मदु, तर छिमिसं जिमित हमला यानाः स्यंकाच्वंगु दु। परमप्रभु न्याय यानादीम्ह खः। वय्कलं हे इस्राएलीत व अम्मोनीतय् दथुइ थौंया न्हिइ न्याय यानादीमा।”
अनंलि दाऊद रामाय् नैयोतपाखें बिस्युं वनाः जोनाथनयाथाय् वन। वं वयात धाल, “जिं छु यानागु दु? जिगु छु दोष दु? छिमि बौया विरोधय् जिं छु मभिंगु यानागु दु अले छाय् वं जितः स्यायेत स्वःगु?”
परमप्रभुं हे झीगु न्याय यानादी अले झीपिं निम्ह मध्ये सु ठीक जू अले सुयाके दोष दु धकाः फैसला यानादी। वय्कलं हे थुकिया जाँच यानादीमा अले जितः बचय् यानाः जि खःम्ह मनू खः धकाः थहरय् यानादीमा।”
परमप्रभुं सकलें मनूतय्त वयागु धार्मिकता व विश्वास याये बहःया निंतिं सिरपाः बियादी। थौं परमप्रभुं छितः जिगु ल्हातय् बियादीगु दु तर जिं परमप्रभुया अभिषेक जूम्हय्सित ल्हाः ल्ह्वने मखु धकाः छुं मयाना।