2 अले वं परमप्रभुयाके थथे धकाः सल्लाह काल, “जि वनाः उपिं पलिश्तीतय्त हमला याये कि मयाये?” अले परमप्रभुं लिसः बियादिल, “वनाः इमित हमला या हुँ, अले कीलाह शहरयात बचय् या।”
अनंलि दाऊदं परमप्रभुयात थथे धकाः न्यन, “छु जि यहूदाया छुं छगू शहरय् वने ला?” परमप्रभुं लिसः बियादिल, “हुँ।” दाऊदं न्यन, “गुगु शहरय् वनेगु?” अले थथे लिसः वल, “हेब्रोनय्।”
अथे जुयाः दाऊदं परमप्रभुयाके न्यन, “जिं पलिश्तीतय्त हमला याये ला? छिं इमित जिगु ल्हातय् बियादी ला?” अले परमप्रभुं लिसः बियादिल, “हुँ, जिं इमित छंगु ल्हातय् बी।”
उकिं दाऊदं हाकनं परमेश्वरयाके सल्लाह काल, अले परमेश्वरं वयात लिसः बियादिल, “च्वय् तप्यंक थाहां वने मते, चाःहिलाः हुँ। अले मेखेपाखें थाकुराः सिमाया न्ह्यःनेनं हमला या।
अथे जुयाः दाऊदं परमेश्वरयाके न्यन, “जिं पलिश्तीतय्त हमला याये ला? छिं इमित जिगु ल्हातय् बियादी ला?” परमप्रभुं लिसः बियादिल, “हुँ, जिं इमित छंगु ल्हातय् बी।”
छिं जितः धयादिल, “जिं छन्त छ वनेमाःगु लँ क्यनाबी। जिं छन्त स्यनेकने यानाः बिचाः यानाच्वने।”
हे परमप्रभु, मनूयागु जीवन वयागु थःगु मखु धकाः जिं स्यू। मनूतय्सं थःगु पलाः थःगु इच्छा कथं तयेगु पाय्छि मजू।
यहोशू पुजाहारी एलाजारया न्ह्यःने दनेगु यायेमाः, एलाजारं वयागु निंतिं परमप्रभुयाके ऊरीमपाखें फैसला न्यनेगु यायेमाः। यहोशूयागु हे उजंकथं फुक्क इस्राएलीत व नापं हे वयेगु व वनेगु यायेमाः।”
इस्राएली मिजंतय्सं परमप्रभुयाके मन्यंसे इमिगु नयेगु नसां छुं कयाः गथे च्वं स्वल।
यहोशू सीधुंकाः इस्राएलीतय्सं परमप्रभुयाके न्यन, “गुगु कुलं दकलय् न्हापा कनानीतय्त हमला यायेमाः?”
अले हाकनं इमिसं परमप्रभुयात न्यन, “छु व मनू थन वःगु दु ला?” परमप्रभुं लिसः बियादिल, “व अन सामान तया तःथाय् दथुइ सुलाच्वंगु दु।”
अथे जुयाः शाऊलं परमप्रभुयाके न्यन, “छु जिं पलिश्तीतय्त हमला यायेत वने ला? छु छिसं इमित इस्राएलीतय्गु ल्हातय् लःल्हानादियागु मखु ला?” तर उखुन्हु परमेश्वरं वयात छुं हे लिसः बियामदी।
तर दाऊदया मनूतय्सं वयात धाल, “अथें ला झीपिं यहूदाय् ग्यानाच्वनागु दु कीलाहय् वनाः पलिश्तीतय् सिपाइँतय्त हमला याः वन धाःसा झन झीत तसकं थाकु मजुइ ला?”
दाऊदं हाकनं छकः परमप्रभुयाके सल्लाह काल। अले परमप्रभुं थथे धकाः लिसः बियादिल, “कीलाह शहरय् हुँ। जिं पलिश्तीतय्त छंगु ल्हातय् बी।”
अहीमेलेकया काय् अबियाथार बिस्युं वनाः दाऊदनापं मिलय् जूवःबलय् थःनापं पुजाहारीया भिंगु सूती कापःया लं नं यंकूगु खः।
अनंलि दाऊदं परमप्रभुयाके न्यन, “छु जि उपिं लुतय् याइपिं मनूतय् ल्यूल्यू वने ला? छु जिं इमित नापलाके फइ ला?” परमप्रभुं वयात लिसः बिल, “ज्यू, छं इमित ल्यू हुँ, छं इमित नापालाकाः फुक्क ज्वनायंकूपिन्त छुतय् याना हजि।”