12 हाकनं दाऊदं न्यन, “छु कीलाहय् च्वंपिं मनूतय्सं जितः व जिमि मनूतय्त शाऊलया ल्हातय् लःल्हाइ ला?” परमप्रभुं लिसः बियादिल “पक्का इमिसं अथे हे याइ।”
मनूतय्त भरोसा यायेगु स्वयाः परमप्रभुयागु शरण कायेगु बांलाः।
सुथया इलं छिगु सदां दयाच्वनीगु दया मायाया वचन हयेमा, छाय्धाःसा छिके हे जिं भलसा तयागु दु। जि वनेमाःगु लँ क्यनादिसँ, जिं थःगु मन छिपाखे हे ल्ह्वने।
छिं जितः जिमि शत्रुतय्गु ल्हातिइ लाकेबिया मदी। छिं जिगु तुतियात चक्कंगु थासय् तयादीगु दु।
जिगु मनं परमेश्वरयाके जक झासु लनी। जिगु उद्धार वय्कःयापाखें जक जुइ।
धिक्कार छिमित! सुनां थःगु योजना परमप्रभुपाखें सुपीकीगु कुतः याइ, सुनां थःगु ज्या खिउँगु थासय् याइ अले मतिइ तइ, “सुनां जिमित खनी धकाः? सुनां सिइका कायेफइ?”
परमप्रभुं हे जितः धयादिल अले जिं सिल। वय्कलं हे इमिसं जिगु विरोधय् ग्वःगु जाः जितः क्यनादिल।
परमेश्वरं मखंगु छुं हे मदु। सृष्टियागु फुक्क खँ वय्कलं खं। थ्व हे परमेश्वरयात झीसं थथःगु ल्याःचाः बीमाः।
यहूदियाय् च्वंपिं मनूतय्सं न्यन, “छिपिं जिपिंलिसें छाय् ल्वाः वयागु?” इमिसं लिसः बिल, “जिपिं शिमशोनयात ज्वनेत वयागु खः। वं जिमित याःगु थें जिमिसं नं वयात अथे हे याये।”
छु कीलाहय् च्वंपिं मनूतय्सं जितः शाऊलया ल्हातय् लःल्हाइ ला? छु जिं न्यना थें शाऊल धात्थें हे वइ ला? परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वर, छपिनि दासं बिन्ति याये, छपिनि दासयात लिसः बियादिसँ!” परमप्रभुं लिसः बियादिल, “शाऊल पक्का हे वइ।”
महाराज, जिमिसं स्यू वयात ज्वनेत छिगु तःधंगु इच्छा दु। अथे जुयाः छि जिमिगु लागाय् झासँ अले वयात छिगु ल्हातय् लः ल्हायेगु जिम्मा जिमिगु जुइ।”
दाऊद कीलाहय् वंगु खँ सुं छम्हय्सिनं शाऊलयात कन अले वं धाल, “इमित परमेश्वरं जिगु ल्हातय् लःल्हानादीगु दु। पःखालं घेरय् यानातःगु बल्लाक गजबार तयातःगु ध्वाखा दुगु शहरय् दाऊद थःम्हं थः हे दुहां वनाः कुंकेगु थें जूगु दु।”