2 दाऊदं अहीमेलेक पुजाहारीयात धाल, “जितः छु ज्या यायेत जुजुं छ्वयाहःगु खः, व सुयातं धाये मते धाःगु दु। जिं थः मनूतय्त जितः छथाय् नापलाः धकाः धयागु दु।
इसहाकं न्यन, “छं गय् यानाः थुलि याकनं लुइका, पुता?” याकूबं लिसः बिल, “छिकपिनि परमप्रभु परमेश्वरं जितः लुइकेत ग्वाहालि यानादिल।”
“छ धात्थें एसाव खः ला?” “खः” वं लिसः बिल।
बेथेलयाम्ह बुराम्ह अगमवक्तां धाल, “जि नं छि थें हे छम्ह अगमवक्ता खः। अले परमप्रभुया उजंपाखें छम्ह स्वर्गदूतं जितः थथे धाल, ‘वयात छेँय् यंकाः नकि त्वंकि।’” तर वं वलिसें मखुगु खँ ल्हाःगु खः।
अनातोत, नोब, हननिया,
जिपाखें मखुगु लँ चीकादिसँ, अले दया यानाः जितः थःगु स्यनातःगु खँ बियादिसँ।
हे परमप्रभु, जिगु म्हुतुइ पिवाः तयादिसँ, जिगु म्हुतुसिइ तालं ग्वयादिसँ।
थौं हे इपिं नोबय् दिपाः कयाच्वन। सियोन पर्वतय्, यरूशलेमया डाँडाय् मुक्का क्यनी।
याकूबं छ्वयाहःपिं मनूत वये न्ह्यः पत्रुसं यहूदीमखुपिं विश्वासीतनाप नयेत्वनेगु यानाच्वन। इपिं वये धुंकाः म्हय् चिं तयेमाः धकाः धाइपिं मनूत खनाः ग्यानाः पत्रुसं यहूदीमखुपिं नाप नयेत्वनेगु त्वःताबिल।
छिमिसं आः पुलांगु चालचलन त्वःते धुंकूगुलिं थःथवय् मखुगु खँ ल्हायेगु याये मते।
शाऊलं मीकलयात धाल, “छं छाय् जितः मखुगु खँ ल्हानागु? जि शत्रुयात छाय् याउँक हे बिसिके छ्वयागु?” मीकलं लिसः बिल, “वं जितः बिसिके मछ्वसा छन्त स्याये धकाः ख्याच्वः बिल।”
आः, छिके नयेगु छु दु? जितः न्यापा मरि बियादिसँ वा गुलि दु उलि बियादिसँ।”
अले दाऊदं वयात धाल, “उखुन्हु एदोमी दोएग अन हे च्वनाच्वंगु खः अले वं शाऊलयात फुक्क खँ धयाबी धकाः जिं स्यू। छं बौया फुक्क छेँजःपिं स्यूगुया कारण जि हे जुल।
तर शाऊलया भारदारतय् दथुइ दनाच्वंम्ह एदोमी दोएगं धाल, “जिं यिशैया काय्यात नोबय् अहीतूबया काय् अहीमेलेकयाथाय् वयाच्वंगु खना।