8 स्वयादिसँ, छपिनि दासयात सदां दयाच्वनीगु दयामाया यानादिसँ, छाय्धाःसा छि व जि परमप्रभुया न्ह्यःने बाचा चिनागु दु। जि दोषी जूसा छिं हे जितः स्यानादिसँ। छाय् जि छिमि बौया ल्हातं सी माल?”
आः छिं जिमि मालिकयात धात्थें हे माया यानादीगु खःसा, खः धयादिसँ, मखुसा, मखु धयादिसँ। जि गन वनेमाःगु खः अन हे वने।”
इस्राएलं थः सीत्यय्काः थःकाय् योसेफयात सःताः धाल, “छं जितः धात्थें हे माया यानागु खःसा जितः थन मिश्रय् थुने मखु धकाः बचं ब्यु।
अब्शालोमं धाल, “स्व, जिं छपाखें जुजुयाथाय् खबर छ्वये फइ ला धकाः छन्त थन सःतके छ्वयाहया। जि गशूरं थन वयाः छाय् च्वंवया च्वनेमाल? जि अन हे च्वनाच्वंसा ज्यूगु नि। अथे जुयाः आः जि जुजुया न्ह्यःने दंवने दयेमाः। अले जिं छुं द्वंकागु दुसा वय्कलं जितः स्यायेमा।”
इमित नापलायेत दाऊद पिहां वल अले थथे धाल, “छिपिं जितः ग्वाहालि बीत पासा जुयाः वयागु खःसा थन छिमित लसकुस दु। तर जिं छिमिगु छुं स्यंकागु मदुसां छिमिसं ध्वंलानाः जितः जिम्ह शत्रुतय्गु ल्हातय् बीत वयागु खःसा जिमि पुर्खातय् परमेश्वरं थ्व स्वयाः न्याय यानादीमा।”
जिं आय्बुयाः धया, “सकलें मनूत फताहा खः।”
भक्ति व विश्वास गुबलें त्वःते मते। थुमित थःगु गःपतय् घाना ति, अले नुगलय् च्वयाति।
जिं ज्यान सजाँय बीमाय्क छुं मभिंगु यानागु दुसा जि सीत नं न्ह्यचिलागु दु। इमिसं जितः पाः याःगु छुं नं सत्य मखुसेंलि जितः सुनानं इमिगु ल्हातय् लाके फइ मखु। जिं कैसरयात बिन्ति याये।”
“छंगु प्राणया पलेसा जिमिगु प्राण!” मनूतय्सं वयात बचं बिल। “जिमिगु थ्व ज्या सुयातं मधाल धाःसा परमप्रभुं जिमित थ्व देश बियादीबलय् जिमिसं छन्त विश्वास यायेबहः जुयाः दयामाया याये।”
“परमप्रभु परमेश्वर दकलय् बल्लाःम्ह खः! वय्कः परमप्रभु खः, परमप्रभु परमेश्वर दकलय् बल्लाःम्ह खः! छाय् झीसं थ्व ज्या यानागु खः धकाः वय्कलं स्यू अले इस्राएलं नं सीमा! जिमिसं विद्रोह यानाः परमप्रभुयागु खँ मन्यनागु दुसा जिमित आः हे स्यानाछ्व।
लँय् वं भौपिन्त धाल, “छिपिं निम्हं थःछेँय् लिहां हुँ, छिमिसं जि व जिमि काय्पिन्त माया याःगु थें परमेश्वरं छिमित नं माया यानादीमा।
दाऊद शाऊलनापं खँल्हाबल्हा यायेधुंकाः जोनाथन दाऊदनापं आत्माय् मिलय् जुल अले वं दाऊदयात थःत थें हे माया यात।
जोनाथनं दाऊदयात थःत थें हे मायायाःगुलिं जोनाथनं दाऊदनापं छगू बाचा चित।
जोनाथनं दाऊदया वंशनापं थुकथं बाचा चित, “परमप्रभुं दाऊदया फुक्क शत्रुतय्त सजाँय बियादीमा।”
जोनाथनं धाल, “अथे मखु! जिमि बौनं छिगु मभिं यायेगु मति तःगु दु धइगु जिं स्यूगु जूसा छन्त मधाइ ला?”
थुपिं निम्हय्सिनं परमप्रभुया न्ह्यःने थःथवय् स्वापु तयाः पवित्र बाचा चीत। अले जोनाथन थःगु छेँ लिहां वन दाऊद धाःसा होरेशय् तुं च्वन।