2 अथे जुयाः थः बौ शाऊलं छन्त स्यायेगु कुतः यानाच्वंगु दु धकाः जोनाथनं दाऊदयात कनाबिल। अले जोनाथनं धाल, “कन्हय् सुथय् बांलाक होश यानाच्वँ अले गनं खने मदुगु थासय् वनाः सुपिलाच्वँ।
देशय् दुपिं पवित्र मनूत फुक्कं तःधंके बहःपिं जू, इपिंलिसे च्वनेदयाः जि लय्ताः।
पासा धयापिं पासा हे जक खः, दाजुकिजा धयापिं दुःखय् नं ग्वाहालि याइपिं खः।
इमिसं थथे पावलयात स्यायेगु ग्वसाः ग्वःगु खँ पावलया भिन्चां सियाः काचाकाचां किल्लाय् वनाः पावलयात कन।
थ्व खँ शाऊलं सिल। यहूदीत वयात स्यायेत चान्हिं दमस्कसया ध्वाखा पतिं पिवाः च्वना जुल।
दाऊदयात स्यायेगु धकाः शाऊलं थःकाय् जोनाथन व थः फुक्क भारदारतय्त धाल। तर जोनाथनं दाऊदयात तसकं येय्कु जुयाच्वन।
जि पिहां वयाः छ सुपिलाच्वंगु बुँइ थः बौया मेखेपाखे दं वये, अले बौनापं छंगु बारे खँ ल्हाये। छुं खँ सीदत धाःसा जिं छन्थाय् वयाः धाये।”
जोनाथनं लिसः बिल, “थथे मजुइमा! छि सी मखु। जितः मन्यंसे जिमि बौनं छुं यानादी मखु धकाः जिं सी हे स्यू। अले थ्व खँ जिमि बौनं छाय् सुपिका तइ लय्? थ्व खँ सत्य मखु।”
दाऊदं लिसः बिल, “कन्हय् अमाइया नखः खः अले जि जुजुलिसें नयेत्वने यायेमाः। तर जि कंस सन्ध्या ई तक बुँइ हे सुपिलाच्वने।