1 दाऊदयात स्यायेगु धकाः शाऊलं थःकाय् जोनाथन व थः फुक्क भारदारतय्त धाल। तर जोनाथनं दाऊदयात तसकं येय्कु जुयाच्वन।
इमिसं वयात तापाकंनिसें खन। अले इमिसं वयात स्यायेगु ग्वसाः ग्वल।
इमिसं ईश्बोशेतया छ्यं हेब्रोनय् दाऊदयाथाय् हल। अले जुजुयात धाल, “छितः स्यायेत कुतः याःम्ह छिकपिनि शत्रु शाऊलया काय् ईश्बोशेतया छ्यं थन दु स्वयादिसँ! परमप्रभुं शाऊल व वया सन्तानतय्त छिगु निंतिं बदला काःगु दु।”
दाऊद शाऊलनापं खँल्हाबल्हा यायेधुंकाः जोनाथन दाऊदनापं आत्माय् मिलय् जुल अले वं दाऊदयात थःत थें हे माया यात।
अले वं धाल, “दाऊदयात थथे धा, ‘शत्रुतय्त ब्वलासाय्गु निंतिं जुजुं भम्चाया मूकथं सःछि पलिश्तीतय्गु च्वफायेगुलिइ च्वंगु छेंगू जक फ्वंगु दु।’” थुकथं पलिश्तीतय्गु ल्हातं दाऊदयात स्यायेमा धकाः शाऊलं मति तःगु खः।
जोनाथनं दाऊदयात थःत थें हे मायायाःगुलिं जोनाथनं दाऊदनापं छगू बाचा चित।
थुकिं यानाः शाऊल तसकं तंम्वल अले उपिं खँग्वलं वयागु नुगः क्वतुंवन। वं धाल, “दाऊदया निंतिं इमिसं लखंलख धाल, जितः धाःसा इमिसं द्वलंद्वः जक धाल। अथेसा वयात ला जुजु हे धाःसा छुं मपानि।”
उखुन्हुनिसें शाऊलं दाऊदयात डाहा याना हल।
अथे जुयाः थः बौ शाऊलं छन्त स्यायेगु कुतः यानाच्वंगु दु धकाः जोनाथनं दाऊदयात कनाबिल। अले जोनाथनं धाल, “कन्हय् सुथय् बांलाक होश यानाच्वँ अले गनं खने मदुगु थासय् वनाः सुपिलाच्वँ।
अनंलि दाऊद रामाय् नैयोतपाखें बिस्युं वनाः जोनाथनयाथाय् वन। वं वयात धाल, “जिं छु यानागु दु? जिगु छु दोष दु? छिमि बौया विरोधय् जिं छु मभिंगु यानागु दु अले छाय् वं जितः स्यायेत स्वःगु?”
कंस खुन्हु छ न्हापा आपत जूबलय् सुपिलाच्वंगु थासय् वनाः सुपि हुँ अले अन एजेलया ल्वहंया ल्युने पियाच्वँ।