11 शमूएलं धाल, “थ्व छिसं छु यानादियागु?” शाऊलं लिसः बिल, “मनूत जितः त्वःताः बिस्युं वंगु जिं खना अले छिसं क्वछ्यूगु इलय् छि नं झाया मदी। पलिश्तीत धाःसा मिकमाशय् मुनेगु शुरु यात।
परमप्रभु परमेश्वरं व मिसायात धयादिल, “छं अथे छाय् यानागु?” वं लिसः बिल, “सर्पं जितः झंगः लानाः व फल नकल।”
परमप्रभुं धयादिल, “छं थ्व छु यानागु? छिमि किजायागु हिं जितः बँ दुनें सः बियाच्वंगु दु।
योआब जुजुयाथाय् वनाः धाल, “स्वयादिसँ, छिं थ्व छु यानादियागु? अबनेर थन छिथाय् वःगु खः। छिसं वयात गय् यानाः अथें वने बियादियागु? व ला अथें हे बिस्युं वन।
व दुने दुहां वनाः थः मालिक एलीशाया न्ह्यःने दन। एलीशां न्यन, “गेहजी, छ गन वनागु?” गेहजीं लिसः बिल, “जि ला गनं वनागु मदु।”
स्व, अश्शूरीत अय्यात शहर दुने दुहां वन। इपिं मिग्रोनपाखें जुयाः वनी। मिकमाशय् इमिसं थःगु सामानत तइ।
अले यहोशूं आकानयात धाल, “हे जिमि काय्, परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरयात महिमा ब्यु, वय्कःयात इज्जत या! अले छं छु यानागु दु व जितः धा, जिगु न्ह्यःने व खँ सुचुके मते।”
जिं थथे बिचाः याना की ‘पलिश्तीतय्सं जितः गिलगालय् हमला यायेत वइ अले जिं ग्वाहालिया निंतिं परमप्रभुयाके बिन्ति नं यानागु मदु।’ अथे जुयाः जिं होमबलि छाये हे माः धकाः मतिइ तयाः थथे यानागु खः।”
शाऊल, वया काय् जोनाथन व व नापं दुपिं मनूत बेन्यामीनया गिबाय् च्वन। पलिश्तीतय्सं धाःसा मिकमाशय् पाल ग्वल।
शाऊलं स्वद्वः मनूत ल्यल अले थःनापं मिकमाशय् व बेथेलया पहाडया देशय् निद्वः तल अले थःकाय् जोनाथननापं बेन्यामीन कुलया इलाका दुने गिबाय् द्वःछि छ्वत। अले ल्यंदुपिं मनूतय्त धाःसा वं छेँ तुं लित छ्वयाबिल।
उबलय् मिकमाशया भन्ज्याङ रक्षा यायेत पलिश्तीतय्सं छपुचः सिपाइँत छ्वयाहल।
अले पलिश्तीत इस्राएलीतनापं लडाइँ यायेत छथाय् मुन। इमिके स्वद्वः रथ व खुद्वः रथ चले याइपिं व समुद्रया सिथय्या फि ति हे अल्याख न्यासि वनीपिं सिपाइँत दु। इपिं थाहां वनाः बेथ-आवनया पुर्बय् मिकमाशय् छाउनी तल।
उपिं छगू मिकमाशया उत्तरपाखे व मेगु गेबाया दच्छिनपाखे दु।