5 अले शमूएलं इमित धाल, “छिकपिन्सं जिगु ल्हातय् छुं दोष खंगु मदु धकाः परमप्रभु व वय्कलं अभिषेक यानादीम्ह जुजु थौं साक्षी दु।” अले इमिसं लिसः बिल, “खः, परमप्रभु हे साक्षी खः।”
लाबानं हाकनं धाल, “छं जिमि म्ह्याय्पिन्त मभिंकल, अले मेपिं मिसात ब्याहा याना हल धाःसां झीगु दथुइ सुं मदुसां होश या, परमेश्वर छंगु व जिगु साक्षी दु।”
आः नं स्वर्गय् जिगु साक्षी दी। जिगु निंतिं लिसः बीत च्वय् छम्ह वकील तयार दु।
परमप्रभु अय्यूबलिसें न्ववाये धुंकाः वय्कलं एलीपज तेमानीयात धयादिल, “छ व छिमि निम्ह पासापिं खनाः जि तम्वयागु दु, छाय्धाःसा जिम्ह दास अय्यूबं थें छिमिसं जिगु बारे खःगु खँ मधाः।
छिं चान्हय् जिगु बिचाःयात वालाः स्वयादीगु दु। अले जिगु नुगःयात दुवालादीगु दु। छिं जितः बांलाक जाँचय् यानादीगु दु। अले जिगु छुं दोष मदु धकाः सीकादीगु दु। जिगु म्हुतुं मखुगु व मभिंगु खँ पिहां वइ मखु धकाः जितः विश्वास दु।
खुया यंकूम्ह द्वहं, गधा वा फै म्वाःम्ह हे लुल धाःसा खुं निदुगं अप्वः द्वहं वा गधा पुलेमाः।
पिलातसं वय्कःयात न्यन – “सत्य धयागु छु?” अले पिलातसं हानं यहूदीतय् नायःतय्थाय् वनाः थथे धाल – “जिं ला वयाके छुं हे दोष लुइके मफुत।
अले अन तसकं खलबल जुल। फरिसीतय् शास्त्रीतय्सं दनाः सदुकीतय्त न्यंकाः थथे धाल – “जिमिसं ला थ्व मनूयागु छुं हे दोष मखना। थ्व मनूयात आत्मां व स्वर्गदूतं हे नवाकूगु जुइमाः।”
अय्जूगुलिं जिं मनूतय्गु न्ह्यःने नं परमेश्वरयागु न्ह्यःने नं थःत यचुकाः ज्या याना जुया।”
मखुसा महासभाया न्ह्यःने दनाबलय् थन दुपिन्सं जिके छुं दोष खंगु दुसा व धायेमानि।
जिगु नुगः यचुसे च्वं। अथे धकाः जि द्वं मदुम्ह मनू खः धयागु मखु, जिगु न्याय याइम्ह ला प्रभु खः।
जिमिसं मछाः मजुसे धायेफु – थ्व संसारय् जक मखु छिमिगु न्ह्यःने नं जिमिसं मभिंगु मतिइ मतसे ज्याखँ याना जुया। जिमिसं थथे थःगु हे ज्ञानं मखु, बरु परमेश्वरं बियादीगु दया मायां दया याये फुगु खः।
इमिसं लिसः बिल, “छिं जिमित ध्वंलाःगु मदु। छिं जिमित क्वत्यलादीगु मदु। छिं सुं मनूपाखें छुं कयादीगु मदु।”
तर दाऊदं वयात धाल, “जुजुयात स्याये मते। परमप्रभुया अभिषेक जूम्हय्सित ल्हाः ल्ह्वंम्ह सु जक दोषी मजूगु दु?”