1 अले शमूएलं इस्राएलीतय्त थथे धाल, “जिं छिमिसं धाःगु फुक्कं खँ न्यना अले छिमिगु निंतिं जुजु नं ल्यया।
जिं जिगु तमं छिमित छम्ह जुजु बिया, अले जिगु तःच्वगु तमं वयात लिकया।
शमूएलं छथल चिकं कयाः शाऊलया छेनय् प्वंकाबिल, अले वयात चुप्पा नयाः धाल, “परमप्रभुं छितः थः प्रजा इस्राएलीतय् जुजु अभिषेक यानादीगु दु।
शमूएलं मनूतय्त धाल, “स्वयादिसँ! परमप्रभुं ल्ययादीम्ह मनू थ्व हे खः। व थें ज्याःम्ह झीगु जातिइ मेपिं सुं हे मदु।” अनंलि उपिं सकलें मनूतय्सं ततःसलं थथे धकाः हाल, “जुजुया जय जुइमा!”
इमिसं आः छु छु धाइ बांलाक न्यँ, तर जुजुं इमिगु दथुइ गुकथं शासन यायेगु खः इमित बांलाक ख्याच्वः ब्यु।”