16 शाऊलं धाल, “गधात लुयाः वये धुंकल धकाः वं जिमित धाल।” वं थः जुजु जुल धकाः शमूएलं धाःगु खँ धाःसा ककायात मधाः।
अले मोशां थः ससःबौ यित्रोयाथाय् लिहां वया थथे धाल, “बिन्ति याये, मिश्रय् च्वनाच्वंपिं जिमि दाजुकिजापिं म्वाना हे च्वंगु दु कि मदु धकाः स्वयेत जितः वनेबियादिसँ।” यित्रों धाल, “ज्यू, बांलाक हुँ।”
बुद्धिमानतय्सं थःत सःस्यू धकाः क्यनाजुइ मखु। तर मूर्खतय्सं थःगु मूर्खता ब्वया जुइ।
मूर्ख मनूतय्सं थःगु तं क्यना जुइ, तर बुद्धिमानतय्सं पना तइ।
खुनाछ्वयेगु छगू ई दु, हाकनं दय्केगु छगू ई दु। सुम्क च्वनेगु छगू ई दु, नवायेगु छगू ई दु।
उघ्रिमय् हे परमप्रभुयागु आत्मां शिमशोनयात बल बिल। अले वं ल्हातय् छुं मदुसां व सिंहयात छम्ह दुगुचाया मचायात थें कुचा कुचा यानाबिल। तर थःम्हं यानागु खँ वं थः मां बौयात मकं।
अले ल्हातं भचा कस्ति तुयाकयाः वं लँय् नँनं वन। थः मां बौयात नापलाकाः वं इमित नं भचा कस्ति बिल अले इमिसं नं व कस्ति नल। तर वं व कस्ति सिंहयागु सीम्हं कयागु खः धकाः थः मां बौयात मकं।
वया ककां धाल, “शमूएलं छु धाल, जितः धा।”
स्वन्हु न्ह्यः तंपिं गधातय्गु च्यूताः कयादी मते छाय्धाःसा इपिं लुयावये धुंकूगु दु। तर फुक्क इस्राएलीतय्सं छु फ्वनाच्वंगु दु? छु इपिं छ व छिमि बौया फुक्क परिवारया मखु ला?”
इपिं शहरया लिक्क थ्यनेवं शमूएलं शाऊलयात धाल, “थ्व च्यःयात न्ह्यःने हुँ धा,” च्यः न्ह्यःने वन। अले शमूएलं शाऊलयात धाल, “छि थन हे पलख पियादिसँ, अले जिं छंगु निंतिं परमेश्वरया वचन धाये फइ।”