9 विश्वासय् बल्लानाः शैतानयागु विरोध या। थ्व संसारय् च्वंपिं दाजुकिजापिन्सं नं छिमिसं थें दुःखकष्ट सियाच्वंगु दु धकाः छिमिसं सि हे स्यू।
अय्नं छंगु विश्वास बमलाना मवनेमा धकाः जिं प्रार्थना यानागु दु। जिथाय् हानं लिहां वये धुंकाः छं थः दाजुकिजापिन्त बल्लाकि।”
जिगुपाखें छिमित शान्ति दयेमा धकाः जिं थथे धयाच्वनागु खः। थ्व संसारय् छिमित दुःख जुइ, अय्नं साहस या, जिं संसारयात त्याके धुन।”
इमिसं विश्वासीतय्त विश्वासय् बल्लाना च्वनेत साहस बिल। अले थथे धकाः नं स्यन – “परमेश्वरया राज्यय् दुहां वनेत झीसं थज्याःगु दुःखकष्ट सह यायेमाः।”
मनूतय्सं सह याये मफइगु जाँचय् छिपिं लाःगु मदु। परमेश्वर विश्वास याये बहःम्ह खः। सह याये हे मफय्क छिमित वय्कलं जाँचय् लाकादी मखु। तर छिमिसं सह याये फयेमा धकाः जाँच नापनापं बचय् जुइगु लँ नं बियादी। थुकथं छिमिसं उकियात सह याये फइ।
शैतानयात थःपिन्त स्यंके बीत लँ बी मते।
विश्वास हे छिमित बचय् याना तइगु ढाल खः। थुकिं छिमिसं शैतानयागु न्ह्याथें ज्याःगु मियागु वाण नं स्याये फइ।
म्ह तापाःसां जिगु नुगः ला छिमिथाय् हे दु। छिमिसं ख्रीष्टयात दुनुगलंनिसें क्वात्तुक विश्वास यानाच्वंगुलिं जि तसकं लय्ताः।
थज्याःगु दुःखकष्ट खनाः ग्यानाः छिपिं सुं नं लिचिले मते। थज्याःगु दुःखकष्ट ला झीत व हे वइ धकाः छिमिसं सि हे स्यू।
विश्वासयागु लँपुइ न्ह्यज्याना तुं च्वँ। अले अनन्त जीवन काय्त स्व। थुकियागु निम्ति हे परमेश्वरं छन्त सःतादीगु खः, अले थुकियागु निम्ति हे छं यक्व मनूतय्त थःगु विश्वासयागु साक्षी ब्यूगु खः।
ख्रीष्ट येशूयात मानय् यानाः वय्कलं धाःथें च्वनीपिन्त ला थथे दुःखकष्ट जू हे वइ।
जिं यायेमाःगु बांलाक याये धुन। जिं ब्वाँय् वने गाके धुन। अथेसां जिं जिगु विश्वासयात बल्लाक तया तयागु दु।
विश्वासं हे इमिसं देश देश त्याका काल। विश्वासं हे इमिसं बांलाक राज्य याना वन, अले विश्वासं हे परमेश्वरं बी धकाः धयादीगु काये खन। विश्वासं हे इमिसं सिंहतय्गु म्हुतुप्वाः तिकल।
वय्कलं छिमित थथे न्वाना मदीगु जूसा छिपिं वय्कःया काय् जुइ मखु, बरु व्यभिचारं बूम्ह मचा थें जुइ।
उकिं छिमिसं वय्कलं धयादीगु खँ मानय् याना च्वँ। शैतानं धाःगु खँ मानय् याये मते, अले वं छिमित थी फइ मखु।
अय्जूगुलिं छिमिसं आः न्ह्याक्व दुःखकष्ट फयेमाःसां दिक्क चाये मते। लिपा ला छिपिं तसकं लय्ताय् खनी।
थथे यायेत हे छिमित परमेश्वरं ल्ययादीगु खः। अय्जूगुलिं ख्रीष्ट थः हे नमूना जुयाः छिमिगु निंतिं दुःखकष्ट फयादिल। उकिं छिमिसं नं वय्कलं थें याये माल।
सुयातं भिंगु यानाः नं दुःखकष्ट जुल धाःसा परमेश्वरं छिमित आशिष बियादी। अथे दुःखकष्ट बीवं ग्याये मते, अले दुःख नं ताये मते।
येशू ख्रीष्टं थें थथे दुःख फये दयाः छिपिं लय्ताया च्वँ। वय्कः झाइबलय् छिपिं तसकं लय्ताये दइ।
छिपिंलिसे येशूयागु निंतिं दुःखकष्ट सिया च्वनाम्ह छिमि दाजु जि यूहन्ना खः। छिपिंलिसे तुं वय्कःयागु राज्यय् च्वनाः सकतां सह यानाच्वनागु दु। जिं परमेश्वरयागु वचन व येशूं धयादीगु सत्य खः धकाः न्यंकाच्वनागुलिं जितः पत्मोस टापुइ यंकाः कुनातल।
अले इपिं फुक्कसितं छपाः छपाः तुयुगु लं बिल। इपिं थें तुं स्याके मानिपिं परमेश्वरया दासत व इमि दाजुकिजापिन्त नं मस्यातले पियाच्वँ धकाः इमित धाल।
“प्रभु, छिं जक स्यू” धकाः जिं वयात लिसः बिया। अले वय्कलं धयादिल – “तसकं तःधंगु दुःखकष्ट सहयाना वःपिं मनूत इपिं हे खः। इमिसं चीधिकःम्ह भ्याःचायागु हिं थथःगु वसः हियाः थथे तुयुसे च्वंका तःगु खः।