१ पत्रुस 4:1 - नेवाः बाइबल

¹ ख्रीष्‍टं शरीरय् दुःख सियादी थें तुं छिपिं नं सीमाःसां लिचिले मते, छाय्‌धाःसा सुनां शरीरय् दुःख फइ, वं पाप यायेगु त्‍वःती।

१ पत्रुस 4:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

यशैया 1:16

छिपिं थःम्‍हं थःत सिलाः शुद्ध या। जिं खनागु पाप ज्‍या छिमिसं यायेगु त्‍वःताछ्व। मभिंगु ज्‍याखँ त्‍वःति।

इजकिएल 16:41

इमिसं छंगु छेँत छ्वय्‌काबी, अले यक्‍व मिसातय्‌गु न्‍ह्यःने छन्‍त सजाँय बी। थुकथं जिं छन्‍त छंगु वेश्‍याया ज्‍यापाखें पने, छं थः प्रेमीपिन्‍त गुबलें ज्‍याला नं बी माली मखु।

मर्कूस 3:3

वय्‌कलं ल्‍हाः गंम्‍ह मनूयात धयादिल – “न्‍ह्यःने वा।”

रोमी 6:11

थथे जूगुलिं छिपिं नं पापयागु निंतिं सिनाः ख्रीष्‍ट येशूं यानाः परमेश्‍वरया लागि म्‍वाय् दत धकाः लुमंका च्‍वँ।

रोमी 6:2

अथे मखु। पापयागु निंतिं झीपिं सीधुंकाः हानं पापय् तुं गथे म्‍वानाच्‍वनेगु?

रोमी 6:7

सी धुंकूम्‍ह मनू पापं मुक्त जूगु दु।

गलाती 2:20

जि ख्रीष्‍टनाप क्रूसय् सी धुन, जि थः हे म्‍वानाच्‍वनागु मखु, बरु ख्रीष्‍ट जिके म्‍वानादीगु खः। जि ला आः जितः माया यानाः जिगु निंतिं सिनादीम्‍ह परमेश्‍वरया काय्‌यात विश्‍वास यानाः म्‍वानाच्‍वनागु खः।

गलाती 5:24

येशू ख्रीष्‍टयापिं मनूतय्‌सं ला थः यःथें यानाजुइगु व मभिंगु ज्‍या फुक्‍कं क्रूसय् यख्‍खाये धुंकल।

एफिसी 6:13

अय्‌जूगुलिं परमेश्‍वरं बियादीगु फुक्‍क ल्‍वाभः ज्‍वँ। अले मभिंगु इलय् शैतानं हय्‌क्‍काः वःसां छिपिं व नाप ल्‍वाये फइ। अले लिपा तकं छिपिं त्‍याना हे च्‍वनी।

व्‍यवस्‍था 27:10

परमप्रभु छिमि परमेश्‍वरया खँ न्‍यँ, अले जिं थौं बियाच्‍वनागु वय्‌कःया आज्ञा व विधि बांलाक मानय् या।”

फिलिप्‍पी 2:5

ख्रीष्‍ट येशूयाके दुगु थें ज्‍याःगु मन छिमिके नं दयेमाः।

हिब्रू 12:3

पापी मनूतय्‌पाखें वय्‌कलं थुलिमछि दुःख गये यानाः सह यानादिल जुइ, व बिचाः या। उकिं छिपिं नं आशा त्‍वःताः लिचिले मते।

हिब्रू 4:10

गथे सृष्‍टि यानादी धुंकाः वय्‌कलं झासु लनादिल, अथे हे झासु लने थ्‍याःम्‍ह मनुखं नं वय्‌कलं थें ज्‍या याये म्‍वायेक झासु लने खनी।

१ पत्रुस 2:21

थथे यायेत हे छिमित परमेश्‍वरं ल्‍ययादीगु खः। अय्‌जूगुलिं ख्रीष्‍ट थः हे नमूना जुयाः छिमिगु निंतिं दुःखकष्‍ट फयादिल। उकिं छिमिसं नं वय्‌कलं थें याये माल।

१ पत्रुस 3:18

छाय्‌धाःसा झीत परमेश्‍वरयाथाय् हयेत ख्रीष्‍ट नं छकः सिनादिल। पाप हे मदय्‌कं पापीतय्‌गु निंतिं दुःख फयादिल। वय्‌कः पृथ्‍वीइ सिनादिल, अले आत्‍मां वय्‌कःयात हानं म्‍वाकादिल।