4 बरु दुनुगलंनिसें क्वमिलु व शान्त जुयाच्वँ। थ्व गुबलें फुनावनी मखुगु आत्मायागु तिसा खः। थज्याःगु हे परमेश्वरया न्ह्यःने तसकं तःजिगु जुइ।
धात्थें हे, जिं थःगु मनयात शान्त व सुम्क तयागु दु, दुरु त्वःतकूम्ह मचा थें, दुरु त्वःतकूम्ह मचा थः मांया मुलय् सुम्क च्वंगु थें जिगु मन सुम्क च्वंगु दु।
परमप्रभुं क्वत्यका च्वनेमाःपिन्त थकयादी, तर दुष्टतय्त बँय् बस्वानादी।
परमप्रभु थः मनूत खनाः लय्ताः, वय्कलं क्वमिलुतय्त मुक्ति बियाः हनादी।
वय्कलं क्वमिलुपिन्त भिंगु लँय् यंकादी, अले इमित थःगु लँपुइ जुइत स्यनादी!
राजकुमारी लाय्कुलिइ दु, व गुलि बांलाः। वयागु वसः लुँयागु कां थानातःगु दु।
छितः बूसांनिसें भिं मनू जूगु यः। उकिं जितः छिगु बुद्धि बियादिसँ।
अय्नं वं मगाःमचाःपिनिगु न्याय धार्मिकतां यानादी, अले पृथ्वी च्वंपिं गरीबतय्गु न्याय निसाफ यानादी। थःगु वचनया शक्तिं पृथ्वीयात दायादी। अले थःगु म्हुतुया सासलं दुष्टतय्त नाश यानादी।
क्वमिलुपिन्सं हाकनं परमप्रभुयाके लसता हनी, अले मगाःमचाःपिन्सं परमप्रभु इस्राएलया पवित्र परमेश्वरयाके हे लय्तायाच्वनी।
छाय्धाःसा सदां म्वानाच्वनादीम्ह, तच्वकं मानय् याये बहःम्ह, गुम्हय्सिगु नां पवित्र खः, वय्कलं धयादी, “जि दक्वसिबय् च्वय् पवित्रगु थासय् च्वनीम्ह खः, तर जि पश्चातापी व क्वमिलुपिंनापं नं च्वनीम्ह खः, अले जिं क्वमिलुया आत्मां छिमित बल्लाकाबी, अले पश्चातापयागु नुगःयात नं बल्लाकाबी।
मगाःमचाःपिन्त भिंगु खँ न्यंकेत परमप्रभुं जितः ल्ययादीगुलिं परमप्रभु परमेश्वरया आत्मा जिके दु। नुगः क्वतुंवंपिन्त लाय्काबीत, चिना तःपिन्त त्वःताबीत व कुनातःपिन्त छुत्काराया घोषणा यायेत वय्कलं जितः छ्वयाहयादीगु खः।
यहूदाया जुजु सिदकियाहं राज्य यानाच्वंगु प्यंगूगु दँय् मासेयाहया छय्, नेरियाहया काय् मू हाकिम सरायाह जुजुलिसें बेबिलोनय् वंबलय् यर्मियां वयात थ्व वचन बिल।
जिगु जुवा छिमिसं क्वब्यु, अले जिके स्यना का, छाय्धाःसा जि स्वजाम्ह व क्वमिलुम्ह खः। अले छिमिसं दुनुगलंनिसें आराम कायेखनी।
“सियोनया मनूतय्त धा – ‘स्व, छिमि जुजु छिमिथाय् झायाच्वंगु दु। वय्कः क्वमिलुम्ह जुयाः गधा गयादिल, गधाया मचा गयाः झायादीगु दु।’”
अय् कांपिं फरिसीत, न्हापां भु व ख्वलाया दुने निं बांलाक स्यू। अले तिनि पिने नं यचुकी।
स्वजापिं मनूत धन्यपिं खः, पृथ्वीइ इमिसं अधिकार यायेदइ।
छिपिं ला तसकं हे मूर्खत खनीसा। पिने च्वंगु दय्कूम्हय्सिनं हे दुने च्वंगु नं दय्कूगु मखु ला?
वय्कलं इमित धयादिल – “मनूतय्गु न्ह्यःने भिं जुया जुइपिं छिकपिं हे ला खः नि। अय्नं परमेश्वरं छिकपिनिगु नुगलय् च्वंगु खँ स्यू, थथे मनूतय्गु न्ह्यःने तःधंछुया जुइगु हे परमेश्वरयात दकलय् मयःगु खँ खः।
अले इमिसं सदां म्वाना च्वनीम्ह परमेश्वरयात मानय् याये मालं झन नाश जुयावनीपिं मनू, झंगः, पशुत व घिसय् जुया जुइपिं जन्तुतय्गु मूर्तियात पुजा यात।
दुनेंनिसें यहूदी जुया जूपिं हे जक यहूदी खः। अले धात्थेंयागु चिं नुगलय् च्वंगु चिं खः। थ्व चिं च्वयातःगु नियमं तःगु मखु, आत्मां तयादीगु खः। थज्याःपिन्त तःधंकीपिं मनूत मखु, बरु परमेश्वर खः।
झीगु पापी जीवन नाश जुयावनेमा धकाः झीगु पुलांगु जीवन वय्कःलिसें क्रूसय् यख्खाना बी धुन धकाः झीसं स्यू। अय्जूगुलिं आः झीसं पापी ज्याखँ याना जुइ जि हे मज्यू।
परमेश्वरयागु व्यवस्था दुनुगलंनिसें मानय् यानाच्वने दुसा जि लय्ताया।
छिमि दथुइ गुलिं गुलिंसिनं जि पौलय् जक ततःधंगु खँ ल्हाइम्ह, धात्थें धाःसा ग्याफ्राम्ह धकाः धयाजूगु दु। स्वजाम्ह व दया माया दुम्ह ख्रीष्टयागु नामय् जि पावलं छिमित बिन्ति यानाच्वना,
उकिं हे ला खः नि, जिमिसं आशा मत्वःतागु। जिमिगु म्ह झन झन स्यनावनाच्वंगु दु। अय्नं जिमिगु आत्मा धाःसा न्हियान्हिथं बल्लाना वयाच्वंगु दु।
नम्र जुइगु, स्वजा जुइगु, मनयात चिना तयेगु खः। थथे यानाजुइपिन्त दोष बीगु छुं हे व्यवस्था मदु।
न्ह्याबलें क्वमिलु, स्वजा व सह याइपिं जुयाः थःथवय् माया यानाः
छिपिं परमेश्वरं ल्ययातःपिं पवित्रपिं व वय्कःया यःपिं मनूत खः। उकिं छिमिसं दया माया यायेगु, क्वमिलु जुइगु, स्वजा जुइगु, सह यानाच्वनेगु यायेमाः।
छाय्धाःसा छिपिं सी धुंकूपिं खः। अय्नं परमेश्वरं छिमित ख्रीष्टलिसे म्वाकातःगु दु।
जिमिसं छिमित न्हापा हे धया थें सुं लिसे हाला जुइ मते, थःगु ज्या मन तयाः या, अले थःगु हे ल्हातं ज्या यानाः नयेगु कुतः या।
थज्याःपिन्त जिमिसं प्रभु येशू ख्रीष्टया नामं ख्याच्वः बियाः धयाच्वना – “थःगु ल्हातं ज्या यानाः न।”
शान्ति व चितासू दय्कः म्वानाच्वने फयेमा, अले परमेश्वरयागु सेवा दुग्यंक याये फयेमा धकाः जुजुपिनिगु निंतिं व अधिकार दुपिनिगु निंतिं नं प्रार्थना या।
अले शत्रुयात नं क्वमिलु जुयाः थुइका बीम्ह जुइमाः। सके परमेश्वरं इमिगु नुगः हे हिलाः सत्य खँयात थुइके फयेकादी ला?
सुयातं मभिंकाः खँ ल्हाये मते, सुंनाप ल्वाना जुइ मते, अले फुक्क नाप क्वमिलु जुयाः मिलय् जुयाच्वँ धकाः इमित थुइकाब्यु।
मभिंगु बांमलाःगु ज्याखँ त्वःताछ्व। छिमित स्यनातःगु परमेश्वरयागु वचनयात दुनुगलय् तयाति। थ्व हे वचनं छिमित पाप याके मब्यूसे पापं बचय् यानातये फु।
छिपिं आः नाश जुयावनीपिं मांबौनं बुइकूपिं मखु, बरु परमेश्वरयागु गुबलें नाश जुया मवनीगु वचनं बूपिं खः।
दुनुगलंनिसें ख्रीष्टयात छिमिसं “प्रभु” धकाः मानय् याना च्वँ। छिमिसं याना जूगु आशायागु खँ सुनानं न्यं वल धाःसा छिपिं लिसः बीत न्ह्याबलें न्ह्यचिला च्वँ।
तर परमप्रभुं शमूएलयात धयादिल, “व तःधिकःम्ह जूसां अले तसकं बांलाःम्ह जूसां वयागु वास्ता याये मते। व जुजु जुइत ल्वःम्ह मखु, छाय्धाःसा मनूतय्सं ला ख्वाः स्वयाः बिचाः याइ तर परमप्रभुं नुगः स्वयाः बिचाः यानादी।”