19 थ्व हे आत्माया शक्ति कयाः कुना तःपिं आत्मातय्त नं वय्कलं न्यंकः झाल।
दँय्दसं छिं इमित थाकु मचासें ख्याच्वः बियादिल, छिं थः अगमवक्तातय्त न्ववाइगु आत्मा बियादिल, अय्नं छिकपिनि प्रजातय्सं छिगु खँ मन्यन। उकिं इमित मेगु जातियापिं मनूतय्गु ल्हातय् लाकादिल।
गुकिं यानाः छं मिखां मखंपिन्त खंकाबी कुना तःपिं कैदीतय्त झ्यालखानां व खिउँगु थासय् च्वंपिन्त खिउँगु कालकोठरीं लिकाइ।
ज्वनाः कुनातःपिन्त ‘पिहां वा’ धायेत, अले खिउँगु थासय् दुपिन्त ‘स्वतन्त्र जु’ धायेत, जि छन्त स्वया अले ल्यया। “इमिसं लँय् जवंखवं नयेदइ अले नांगांगु डाँडाय् इमिगु निंतिं वाउँगु घाँय् दुगु ख्यः दइ।
मगाःमचाःपिन्त भिंगु खँ न्यंकेत परमप्रभुं जितः ल्ययादीगुलिं परमप्रभु परमेश्वरया आत्मा जिके दु। नुगः क्वतुंवंपिन्त लाय्काबीत, चिना तःपिन्त त्वःताबीत व कुनातःपिन्त छुत्काराया घोषणा यायेत वय्कलं जितः छ्वयाहयादीगु खः।
छाय्धाःसा झीत परमेश्वरयाथाय् हयेत ख्रीष्ट नं छकः सिनादिल। पाप हे मदय्कं पापीतय्गु निंतिं दुःख फयादिल। वय्कः पृथ्वीइ सिनादिल, अले आत्मां वय्कःयात हानं म्वाकादिल।
नोआं न्यंकूबलय् मनूतय्सं विश्वास हे मयाः। नोआं जहाज दय्का च्वंतले इमिसं विश्वास याइ ला धकाः परमेश्वरं तःन्हु हे पियादिल। संसार लखं जाःबलय् च्याम्ह जक मनूत म्वात, मेपिं फुक्कं सित।
अय्जूगुलिं सी धुंकूपिन्त नं न्हापा भिंगु खँ न्यंकूगु खः। म्वानाच्वंबलय् इमित नं मेपिं मनूतय्त थें दोषी ठहरय् यानादिल। इपिं नं परमेश्वर थें आत्माय् म्वाये फयेमा धकाः थथे न्यंकूगु खः।
अथे धाःगुलिं वयात हनाबना यायेत जि वयागु तुतिइ भ्वपुला। अय्नं वं धाल – “छं थथे याये मते। येशूयागु वचन न्यनाकाःपिं छ व छिमि दाजुकिजापिं थें जि नं परमेश्वरया छम्ह दास खः। परमेश्वरयात आराधना या।” येशूयागु साक्षी अगमवक्तातय्गु आत्मा खः।
द्वःछि दँ फुइवं शैतानयात कुना तःगु थासं त्वःताबी।